كاربرد قراردادهاي سلف موازي استاندارد بورس انرژي در پوشش ريسك قيمت بازار برق ايران

اين مقاله كاهش ريسك مالي نيروگاه هاي بخش خصوصي در بازار برق ايران را مورد توجه قرار مي دهد. ريسك قيمت به عنوان بزرگترين ريسك مالي بازار برق، با استفاده از تنها ابزار در دسترس يعني قرارداد سلف موازي استاندارد بورس انرژي ايران پوشش داده مي شود. بدين منظور از استراتژي هاي ايستا و پوياي پوشش ريسك بهينه استفاده مي گردد. نتايج اين مطالعه برتري استراتژي هاي پويا را از منظر اثر بخشي پوشش ريسك نشان مي دهد. در بين روش هاي پويا برتري با مدل هاي واريانس ناهمساني شرطي خود رگرسيوني با ضرايب همبستگي پويا و ايستا نسبت به مدل كاپولا-گارچ است ولي با توجه به قيد نقدينگي در معاملات قرارداد سلف استاندارد و تفاوت جزئي در كارايي و اثربخشي بين اين مدل ها، موثر بودن روش كاپولا-گارچ مشخص مي گردد. با توجه به كارايي پايين پوشش ريسك در كوتاه مدت در بازارهاي برق ايران و جهان، و همچنين ميزان نقدينگي در صنعت برق كه موجب نگرش تامين مالي به جاي پوشش ريسك در فعالان بازار گرديده، توسعه معاملات بورس انرژي ايران و فعال تر شدن نمادهاي بلندمدت تر به منظور پوشش كاراتر ريسك قيمت به سياستگذاران بازار برق و بورس انرژي ايران توصيه مي گردد.