فرايند تحوّل طنين‌معنايي به معناي ضمني در زبان فارسي؛ يك بررسي درزماني

فرايند تغيير زبان بخشي جدايي ‌ناپذير از ماهيّت ذاتي آن است و به آرامي و با ظرافت انجام مي‌شود؛ و گاه چنان پنهان و نامحسوس است كه تنها پس از گذر زمان و در مقايسه با گذشته براي اهل زبان ملموس خواهد شد. پژوهش حاضر در پي بررسي پديده‌ي تغيير و تحول طنين‌معنايي (مثبت يا منفي) مربوط به برخي از تركيبات فعلي خنثاي كنوني فارسي به معناي ضمني در آن‌ها است. بدين منظور، ضمن بررسي پژوهش‌هاي متعدد پيرامون طنين‌معنايي و معناي ضمني و بررسي تحّول و تبديل اين دو به يكديگر در زبان‌هاي مختلف بويژه انگليسي، همين سير تحّول را در برخي تركيب هاي فعلي زبان فارسي نشان مي‌دهيم. به همين منظور، دو پيكره از دو مقطع تاريخي (قرن هفتم هجري و دوران معاصر) زبان فارسي تهيه و طنين‌معنايي چند تركيب فعلي در آن‌ها تعيين شد. نتايج نشان مي‌دهد كه طنين‌معنايي برخي از اين عبارت­ها از مثبت به منفي تغيير كرده و اين طنين معنايي منفي در برخي از تركيبات بويژه «موجب شدن» در حال تبديل به معناي ضمني منفي است.