تحليل گفتمان انتقادي شيوه نام‌گزيني و حضور يا عدم حضور ايران در مطالب نشريه آمريكايي تايم از دهه 1920

شيوه نام دهي (تشخص بخشي/تشخص زدايي) و بازنمايي افراد و گروه‌ها در تحليل گفتمان انتقادي، به ويژه رويكرد ون ليون حائز اهميت در خور توجهي است. هدف اصلي از انجام پژوهش حاضر، بررسي شيوه نام گزيني و بازنمايي كشور ايران ، به عنوان يكي از مهمترين نقش آفرينان منطقه حساس خاورميانه و رقيب سياسي و ايدئولوژيك ايالات متحده آمريكا در بيش از سه دهه اخير در مجلهآمريكايي تايم مي‌باشد. در اين مقاله نحوه حضور/عدم حضور نام ايران و شيوه خطاب نام اين كشور (ايران در برابر جمهوري اسلامي ايران) در پيكره مجله تايم در چارچوب الگوي جامعه شناختيمعنا شناختي ون ليون بررسي شده است. داده‌هاي پژوهش از بين  محتواي مطالب منتشر شده در مجله تايم از دهه 1920 تا 2010 (بيش از 5000 هزار مطلب و خبر در مورد ايران) انتخاب و تحليل شده است. نتايج به دست آمده نشان دهنده آن است كه تعداد و همچنين شيوه بازنمايي ايران در مجله مذكور در دهه‌هاي مختلف با تفاوت‌هاي معنا‌داري رو به رو بوده است و در اين بين نام دهي ايران با سيستم حكومتي آن كاملا جهت گيرانه و در راستاي اهداف و اغراض گردانندگان و سياست گذاران نشريه تايم بوده است، به گونه‌اي كه در برابر بيش از 2500 بار ارجاع به نام ايران از سال 1980 به بعد فقط 8 مورد ارجاع به نام جمهوري اسلامي ايران عمدتا در بافت‌هاي منفي به همراه تشخص بخشي منفي همراه با توصيف گر‌هايي به شدت سوگيرانه وجود داشته است. نتايج اين پژوهش علاوه بر يافته‌هاي نظري مي‌تواند رهيافتي تازه در برداشت مخاطبان عام رسانه‌هاي مهم بين المللي نيز محسوب گردد.