نگاهي به مشكلات دانشجويان رشته مترجمي زبان فرانسه دانشگاه‌هاي ايران

آموزش ترجمه حرفه‌اي، نوعي فرآيند آموزشي است كه بر پايه يادگيري صورت مي‌‌پذيرد و در آن دانشجوي مترجمي نقشي محوري و پويا ايفا مي‌كند. طبق تعريف فيولا از چهارچوب آموزشي ترجمه حرفه‌اي، دانشجوي مترجمي به‌عنوان اولين و مهم‌ترين عنصر تشكيل‌دهنده چهارچوب، با توجه به دانش از‌پيش‌آموخته، انگيزه‌ها و نياز‌هايش به محتواهاي آموزشي گوناگون معرفي مي‌شود. بر‌اساس مدلي كه كِرالي طبق رويكرد «سازاگرايي اجتماعي» توصيه مي‌كند، رفع اين نيازها مستلزم استقلال و مسئوليت‌پذيري دانشجوي مترجمي در فرآيند يادگيري ترجمه است. در پژوهش حاضر دانشجويان كارشناسي مترجمي فرانسه را از طريق پرسش‌نامه‌اي كه بر‌اساس نيازهاي آموزشي آن‌ها تدوين شده، مورد پرسش قرار داده‌ايم تا با به‌چالش‌كشيدن جايگاه، نقش و مشاركت آن‌ها در تحصيل مهارت‌هاي لازم براي ترجمه، نقاط ضعف و علل ناكامي‌شان را در تبديل شدن به يك مترجم توانمند شناسايي كنيم. نتايج پژوهش حاكي از عدم استقلال، مشاركت فعال و مسئوليت‌پذيري دانشجويان اين رشته در فرآيند يادگيري ترجمه است كه با رويكرد سازاگرايي اجتماعي سازگار نيست. بر‌اساس اين رويكرد، آموزش ترجمه از طريق منابع واقعي، با هدف آشنا كردن دانشجو با ملزومات دنياي حرفه‌اي ترجمه و نيز تأكيد بر كار گروهي براي تقويت انگيزه و استقلال دانشجو نسبت به مدرس، از راهكارهايي است كه در كنار اصلاح برنامه درسي و سيستم پذيرش دانشجو در اين رشته توصيه مي‌شود.