بررسي فراتحليلي تأثير شيوه آموزشي ژانر مدار بر پيشرفت ميزان مهارت در نگارش زبان انگليسي

نگاهي به پژوهش هاي گذشته دربارۀ تأثير آموزش ژانر مدار بر نگارش زبان انگليسي نشان مي دهد كه يافته هاي پيشين بي ثبات و ناهمخوان هستند. با توجه به اين مسئله، هدف مطالعۀ فراتحليلي حاضر مشخص كردن ميزان اثرگذاري اين روش جديد بر يادگيري مهارت نگارش به زبان انگليسي است. تحقيق حاضر به منظور محاسبۀ ميانگين اثر ​​ شيوۀ آموزشي ژانرمدار بر اساس مطالعات جهاني 26 سال گذشته و بررسي تعامل آن با متغيرهاي تعديل كننده (نوع فعاليت، سطح تحصيلات و زبان اول) انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش هاي مرتبط شامل 255 مقالۀ پژوهشي بود. بر اساس معيارهاي روش شناختي، از اين جامعه 26 اثر پژوهشي تجربي و شبه تجربي به عنوان حجم نمونۀ پژوهش هاي واردشده در فراتحليل انتخاب شدند. با توجه به اينكه دو مقاله از اين 26 مورد، هر يك شامل گزارش دو پژوهش مجزا بود، در مجموع 28 اندازه اثر براي محاسبۀ ميانگين اثر شيوۀ آموزشي ژانرمدار بررسي شد. پس از بررسي محتوايي دقيق و كدگذاري مطالعات واردشده در فراتحليل، اندازۀ ميانگين اثر و نقش متغيرهاي تعديل كننده  با استفاده از نرم افزار CMA محاسبه شد. نتايج نشان داد كه​​ شيوۀ آموزشي ژانرمدار  در مجموع اثر ضعيفي بر نگارش به زبان انگليسي دارد (Cohen’s d= 0.298) و اندازۀ اثر متوسط آن در سطح دبستان، براي نگارش پاراگراف ها، و براي ژاپني ها به طور معناداري بالاتر است.