بررسي و مقايسه دو گروه كودكان و بزرگسالان در بيان روايت از ديدگاه رويداد‌هاي حركتي تالمي

زبان از آن جهت قابلِ توجه است كه فقط افراد محدودي، دركِ واقعي از دانش زبانِ خود دارند. اين درحالي است كه هر فرد، ممكنست زبان ويژه اي بداند و آن را به كار برد. براي آنكه به بخشي از اين درك زباني دست يابيم، به مقايسه شفاهي سازي روايت، مابين دو گروه كودك و بزرگسال زن پرداخته ايم. روايت، مشتمل بر توالي رويدادهايي است كه ترتيب زماني دارند. همچنين، رويداد حركتي يا فعل، وضعيتي را شامل مي شود كه در آن حركت و يا ايستايي رخ مي دهد. براي بررسي رويدادهاي حركتي، 80 شركت كننده در دو رده سني كودك و بزرگسال انتخاب شدند. سپس شركت كننده ها، فيلم بي كلام و جهانيِ گلابي (Chafe, 1980) را مشاهده كردند و آن را بازگو كردند. به دنبال آن داده ها ضبط و پياده سازي شدند. اين داده ها از ديدگاه رويدادهاي حركتي تالمي (Talmy, 2000) كه مشتمل بر دو نوع حركت انتقالي و حركت خودشامل بودند، از جنبه آماري مقايسه و تحليل شدند. بر اساس نتايج به دست آمده، مابين دو گروه شركت كننده، در بهره گيري از افعال حركتي انتقالي تفاوت معناداري مشاهده نشد. اين در حالي است كه دو گروه مورد اشاره در استفاده از افعال حركتي خودشامل تفاوت معناداري داشتند. علت اصليِ شباهت كاربرد، فراوانيِ بالاي افعال حركتي انتقالي و مركزي بودن اين افعال در ميانِ فعل هاي زبان فارسي است. از آن جا كه افعال حركتيِ خودشامل در مقايسه با افعال حركتي انتقالي، بيشتر از جنبه كاربرد، در حاشيه قرار دارند و تنوع زباني داشته اند، در نتيجه بين اين دو گروه، تفاوت وجود دارد.