خوانشي سوررئاليستي از مجموعه «حامل الفانوس في ليل الذئاب» اثر سركون بولص

شعر معاصر عربي به‌طور عام با استفاده از تجربه‌هاي غربي توانست سازوكارهاي گسترده‌تري را براي بيان مفاهيم مورد‌نظرش به‌كار گيرد. يكي از اين شگردها استفاده از شيوه فرا‌واقع‌گرايي در ارتباط با معاني و پديده‌هاي هستي است كه به‌طور ويژه در شعر شاعراني همچون سركون بولص مورد توجه قرار گرفته‌است. سركون بولص، شاعر معاصر عراقي (1944 2007) از جمله شاعران متأثر از سبك سوررئاليسم است كه با مطالعه آثارش مي‌توان تبلور شناسه‌هاي سوررئاليستي را در دو بخش سوررئاليسم غربي و نسخۀ بومي‌شده شاهد بود. او در برخي از اشعار به‌ويژه در عناصر «نگارش خودكار»، «تصاوير سوررئاليستي» و «امر شگفت» رو‌نوشتي از نسخه غربي به‌كار مي‌گيرد و با اهتمام به اين معيارها غالباً به بُعد دروني خود مي‌پردازد و با ذكر مشاهيري از ادبيات عربي، اشارات نمادين و تشبيهات بلاغي به سوررئاليسم، قالبي بومي مي‌بخشد و ديگر عناصر را نيز در جهت اصلاح شرايط نابسامان اجتماعي به‌كار مي‌گيرد. همچنين وي توانسته با استناد به انديشه‌هايي چون آزادي زندگي از قيد‌و بندها، برانگيختن خيال و خواسته‌هاي خيالي، ريسك‌كردن در مسيرهاي بي‌انتها، گذر از ماديات و رسيدن به حقيقت هستي به شعر خود رنگ و جلاي سوررئاليستي ببخشد. جستار حاضر با توجه به ظرفيت‌هاي سوررئاليستي آثارش ضمن به‌كارگيري روش تحليل محتوايي به واكاوي مجموعه «حامل الفانوس في ليل الذئاب» پرداخته و در‌صدد است تا از واقعيت وراي دنياي ظاهر در شعر بولص پرده بردارد.