ارزيابي تغييرات جريان آينده تحت سناريوهاي مختلف تغيير اقليم برحوضه آبريز رودخانۀ گاماسياب

غيير اقليم با توجه به ظرفيت محدود اكوسيستمها ميتواند موجب بروز مشكلاتي در تأمين آب قابل دسترس براي رفع نياز بشر شود و بر توانايي منطقهاي در مواجهه با بلاياي طبيعي مرتبط با آب تأثير بگذارد. يكي از مشخصههاي طبيعي رودخانۀ گاماسياب احتمال وقوع سيلاب و خطرات ناشي از آن است. بنابراين مطالعات هيدرولوژيكي تحت شرايط تغيير اقليم براي ساماندهي و مديريت آن ضروري است. لزوم استفاده از مدلهاي سري CMIP5 در پژوهشهاي جديد با توجه به دقت زياد آنها و كمبود كارهاي پژوهشي به وسيلۀ اين مدلها در كشور ما، سبب شد در پژوهش حاضر از خروجيهاي چهار مدل سري CMIP5 و دو سناريوي RCP2.6 و RCP8.5 براي آيندۀ نزديك (2020-2049 ميلادي) و آيندۀ دور (2070-2099 ميلادي) استفاده شود. نتايج نشان ميدهد مقدار بارندگي سالانۀ حوضه در پنج ايستگاه بررسي‌شده با توجه به سناريوهاي مد نظر و دورههاي زماني مختلف بين 6 /31- تا 8 /52 درصد تغيير خواهد كرد. ميانگين كمترين و بيشترين دماي ماهانه در ايستگاه كرمانشاه به ترتيب حداكثر تا C°75 /2 و C°15 /2 و در ايستگاه همدان به ترتيب حداكثر تا C°43 /3 و C° 26/4 با توجه به سناريوهاي مختلف افزايش مييابد. در اين پژوهش از مدل SWAT براي شبيهسازي هيدرولوژيكي جريان استفاده شد. نتايج ضمن تأييد كارايي مدل SWAT در شبيهسازي دبي حوضه، نشان داد ميزان تغييرات رواناب حاصل از خروجي مدل CSIRO-Mk تحت سناريوهاي مختلف نسبت به دورۀ مشاهداتي از 3/ 42 – تا 8/ 17 درصد متغير خواهد بود. نتايج تحقيق ضرورت به‌كارگيري تدابير لازم به‌منظور سازگاري با تغيير اقليم در سياستهاي آتي مديريت حوضۀ گاماسياب تأكيد مي‌كند.