چگونگي ارتقاي مشاركت در تصميم‌گيري كاركنان پايور سازمان‌هاي امنيتي، اطلاعاتي و حفاظتي با نگرش به تعهد سازماني

هدف اصلي اين پژوهش تبيين و تشريح چگونگي ارتقاي مشاركت در تصميم‌گيري كاركنان پايور سازمان‌هاي امنيتي، اطلاعاتي و حفاظتي با نگرش به تعهد سازماني مي‌باشد. در تحقيق حاضر پژوهش‌گران درصدد پاسخ‌گويي به اين سؤال هستند كه «ارتقاي مشاركت در تصميم‌گيري كاركنان پايور سازمان‌هاي امنيتي، اطلاعاتي و حفاظتي با نگرش به تعهد سازماني چگونه بايد باشد؟». تحقيق از جهت هدف، كاربردي، از نظر ماهيت، توصيفي و از نظر روش، پيمايشي مي‌باشد. جمع‌آوري اطلاعات به دو روش ميداني و كتابخانه‌اي و با استفاده از ابزارهاي مصاحبه با صاحب‌نظران، مطالعه اسناد و مدارك و همچنين پرسشنامه صورت پذيرفته است. ابزار اندازه‌گيري تعهد سازماني پرسشنامه 24 گوي‌هاي آلن و مي‌ير بوده است (پرسشنامه داراي ابعاد تعهد عاطفي، تعهد تكليفي و تعهد مستمر مي‌باشد). ضرايب پايايي پرسشنامه به ترتيب براي ابعاد عاطفي، تكليفي و مستمر برابر با 0.85، 0.79 و 0.83 به‌دست‌آمده است. ابزار اندازه‌گيري مشاركت در تصميم‌گيري، پرسشنامه سبك‌هاي عمومي اسكات و بروس مشتمل بر ۲۵ گويه با طيف ليكرت مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش جمعاً 100 نفر است به‌طوري‌كه با استفاده از جدول كرجسي- مورگان، حجم جامعه نمونه برابر با 81 نفر مدنظر قرارگرفته است. نتايج تحقيق نشان داد كه مديران و مسئولان سازمان‌هاي امنيتي، اطلاعاتي و حفاظتي، جهت ارتقاي مشاركت در تصميم‌گيري كاركنان پايور شايسته است نگاه ويژه‌اي به نظام پيشنهادها و انتقادها داشته باشند. همچنين يافته‌هاي پژوهش در سطح خطاي پنج درصد (0.05=α) حاكي از آن است كه ميان تعهد سازماني و مشاركت در تصميم‌گيري كاركنان پايور رابطه مستقيم و معني‌داري وجود دارد (شدت همبستگي: 0.722).