بررسي موانع و راهكارهاي تحقق حكمراني خوب در ايران با تاكيد بر سرمايه اجتماعي در سطح كلان

در دو دهه اخير مفهوم سرمايه اجتماعي و حكمراني خوب به يكي از محور‌هاي اصلي تحقيق در علوم سياسي تبديل شده است. دغدغه اين مقاله تبيين حكمراني خوب و موانع پيش‌روي آن در ايران از منظر سرمايه اجتماعي است. پرسش مقاله را به اين صورت مي‌توان بيان كرد: چه رابطه‌ متقابلي بين سرمايه اجتماعي و حكمراني خوب در ايران وجود دارد؟ فرضيه اين است كه تحقق حكمراني خوب در ايران بستگي به ضعف يا قوت سرمايه اجتماعي دارد. اين نوشتار به لحاظ هدف، بنيادي و روش تحقيق، توصيفي تحليلي است. متغير مستقل سرمايه اجتماعي و متغير وابسته حكمراني خوب در ايران است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه رابطه متقابلي بين عدم تحقق حكمراني خوب و افول سرمايه اجتماعي در سطح كلان وجود دارد. به علاوه اين نوشتار نشان مي‌دهد كه موانع حكمراني خوب به شكل يك سيكل معيوب در طول سال‌هاي متمادي، يكديگر را بازتوليد كرده‌اند و اين سيكل معيوب خود بزرگترين مانع پيش روي حكمراني خوب در ايران بوده است.