شناسايي علل ارتباطِ ضعيفِ دانشگاه با صنعت و ارائه راهكارهاي بهبود آن

دانشگاه اصلي‌ترين نهاد توليدكننده علم و پرورش‌دهنده نيروي انساني و ازطرفي صنعت نيز توليدكننده كالا و خدمات مورد نياز جامعه است. ازاين‌رو ارائه راهكاري براي ارتباط اين دو نهاد ضروري است. از‌آنجايي‌كه دانشگاه نهادي است متشكل از دانشكده‌هاي مختلف، مي‌توان به‌صورت دقيق‌تر، به ارتباط هركدام از دانشكده‌ها با صنعت پرداخت. هدف اين پژوهش، شناسايي علل ارتباط ضعيف دانشگاه با صنعت و ارائه‌ راهكاري براي بهبود اين رابطه است. روش انجام كار، بر‌اساس پارادايم تفسيري و روش كيفي، ابزار اصلي پژوهش، مصاحبه نيمه‌ساختار‌يافته است. جامعه آماري اساتيد هيئت علمي شهر تهران و نمونه آماري 18 نفر از اين بين شامل مي‌شوند. اشباع نظري در مصاحبه دهم به‌دست آمد ولي پژوهشگران تا مصاحبه هجدهم اين فرايند را ادامه دادند. يافته‌هاي پژوهش شامل سه علت و سه راهكار اصلي مي‌شود. سه علت اصلي اين ارتباط ضعيف، دانشكده‌هاي تك‌بعدي، صنعت سطحي‌نگر و دولت غافل از بسترسازي است. راهكارها به‌صورت نظير به نظير با علت‌ها مطرح شد كه صنعت‌محور كردن دانش، دانش‌بنيان كردن صنعت و بسترسازي قانوني دولت را شامل مي‌شود.