تأثير دولت‌هاي غيررسمي بر فرايند دولت‌سازي در گرجستان

مسئله دولت‌هاي غيررسمي و بدون شناسايي كه هم‌زمان با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و خلأ قدرت به وجود آمده، براساس منازعات قومي موجود در برخي از جمهوري‌هاي تازه استقلال يافته شكل گرفتند؛ از جمله مسائل مهم در فضاي سياسي پساشوروي محسوب مي‌شوند. اهميت اين امر زماني بيش‌تر مي‌شود كه ارتباط اين مسئله را با موضوعات مهمي مانند انسجام و همگرايي سرزميني، حاكميت ملي، وضعيت حقوقي دولت‌هاي غيررسمي و در مجموع دولت‌سازي پسااستقلال مدنظر قرار دهيم. در ميان جمهوري‌هاي استقلال‌يافته، جمهوري گرجستان موردي مناسب براي بررسي وضعيت دولت‌هاي غيررسمي محسوب مي‌گردد؛ زيرا تنها دولتي است كه دو دولت غيررسمي در آن وجود داشته و بيشترين تأثير را از عملكرد اين موجوديت‌ها پذيرفته است. در اين راستا سؤال مقاله پيش‌رو چنين است كه تأثير دولت‌هاي غيررسمي بر روند دولت‌سازي در جمهوري گرجستان به چه صورت بوده است؟ مي‌توان گفت كه موجوديت‌هاي غيررسمي آبخازيا و اوستياي جنوبي در سه محور ايجاد مانع در مسير شكل‌گيري حاكميت ملي كامل، مخدوش نمودن انسجام سرزميني و وارد كردن عاملي به عنوان دولت حامي در روند معادلات سياسي داخلي، بر روند دولت‌سازي در جمهوري گرجستان تأثير منفي گذاشته‌اند؛ به صورتي ‌كه اين موجوديت‌ها به عنوان مهم‌ترين موانع در ساخت دولت ملي واحد و موفقيت اقدامات صورت گرفته توسط دولت برآمده از انقلاب در عرصه دولت‌سازي در اين كشور مورد بررسي قرار گرفته‌اند. روش مورد استفاده در اين مقاله، روش توصيفي تحليلي با استفاده از ابزار كتابخانه‌اي مي‌باشد.