قاچاق مواد مخدر و خشونت‏ هاي تروريستي در آسياي مركزي

پيوند ميان تروريسم و مواد مخدر در آسياي مركزي اساسا بر فهم ساده‌انگارانه‏ اي از وضعيت افغانستان مبتني است و به همين دليل نيز خشونت ناشي از قاچاق مواد مخدر در اين منطقه به‏ طور عمده صرفا در سايه پيوند ميان اين دو پديده شوم درك مي‏ شود. اين مقاله با تكيه بر مفهوم ناركوتروريسم، پيوند قاچاق مواد مخدر با فعاليت‌هاي تروريستي و توليد خشونت را مفروض مي پندارد، اما ريشه فعاليت‏ هاي تروريستي در آسياي مركزي را در تجارت مواد مخدر جستجو نمي‏ كند. در اين راستا، مقاله حاضر در پي يافتن پاسخي مناسب براي اين پرسش برآمده است كه «چه رابطه ‏اي ميان قاچاق مواد مخدر از مسير آسياي مركزي و خشونت‏ ها در اين منطقه وجود دارد و ويژگي‏ هاي اين رابطه چيست؟» فرضيه مقاله اين است كه «قاچاق مواد مخدر از مسير آسياي مركزي تروريسم را در اين منطقه به شيوه‏ هاي گوناگون و پيچيده تسهيل مي‌سازد، اما خشونت ‏هاي متعاقب قاچاق مواد مخدر در آسياي مركزي كمتر با گروه‏ هاي تروريستي فراملي و بيشتر با گروه‌هاي ستيزه‌جوي محلي در پيوند قرار دارد و تجارت مواد مخدر نيز اصلي‏ ترين عامل تعيين‌كننده فعاليت‏ هاي تروريستي در آسياي مركزي به‏ شمار نمي‏ آيد.» به‏ منظور فراهم ساختن پايه ‏اي نظري براي بحث پيرامون پرسش مقاله و آزمون فرضيه، ابتدا مفهوم ناركوتروريسم و ديدگاه‏ها در خصوص پيوند نظري ميان قاچاق مواد مخدر، تروريسم و خشونت ارائه شده و در ادامه نيز شواهد و توضيحات محتوايي پيرامون موضوع مقاله به بحث گذاشته شده است. نوع مقاله نيز بنا به ماهيت موضوع مورد مطالعه، اسناديكتابخانه ‏اي بوده و از روش توصيفيتحليلي براي تبيين رابطه ميان متغيرها استفاده شده است.