تعيين طيف فرصت تفرجي در مناطق بالقوه گردشگري با استفاده از معادلات ساختاري (مورد مطالعه: استان گلستان)

Determination of Recreational Opportunity Spectrum Factors in potential tourism areas using Structural Equations Modeling (Case study: Golestan province

ارزيابي اثرات گردشگري به دليل افزايش رو به تزايد جمعيت و حساسيت بالاي منابع تفرجي طبيعي، اهميت خاصي پيدا مي‌كند. در اين تحقيق، سعي بر آن است كه با معرفي فرايند طيف فرصت تفرجي در زمينه مديريت اثرات بازديدكننده، توسعه گردشگري درحد ظرفيت برد امكان‌پذير گردد. محدوده مورد مطالعه بخشي از استان گلستان (سه شهرستان گرگان، كردكوي، علي‌آباد) است. از مدل­ سازي معادلات ساختاري براي به دست آوردن ارتباطات بين عوامل استفاده شد. يافته­ هاي پژوهش نشان داد كه طيف فرصت تفرجي تحت تاثير عامل تعديل­ گر ويژگي­ هاي جمعيت شناختي نيست. بنابراين،97 درصد از تغييرات سازه طيف فرصت تفرجي با سازه ­هاي دسترسي، مديريت، تعامل اجتماعي، چارچوب مقررات، پذيرش اثرات بازديدي، استفاده ­هاي غيرتفرجي تبيين مي ­شود. رابطه همه سازه­ ها به غير از استفاده­ هاي غيرتفرجي با طيف فرصت تفرجي در سطح 1 درصد مثبت و معني ­دار است. معادله رگرسيوني به دست آمده در اين پژوهش مي­ تواند در برنامه­ ريزي گردشگري خصوصا در مناطق مشابه بالقوه گردشگري مورد استفاده مديران جهت توسعه گردشگري قرارگيرد. انتظار است كه با كاربرد ‌مدل‌هاي معادلات ساختاري در بخش گردشگري، اثرات منفي اين فعاليت بر طبيعت به حداقل برسد.

Tourism Impact Assessment is importance due to population growth and having high sensitivity of natural recreational resources. In this study, attempting to introducing process of Recreational Opportunity Spectrum in the field of visitor impacts management for developing tourism in possible level of carrying capacity. The study area is part of Golestan province (three Towns: Gorgan, Kordkuy and Aliabad). Structural equation modeling was used to obtain the relationships between factors. The research findings showed that the Recreational Opportunity Spectrum was not influenced by the Moderating of demographic characteristics. Therefore, 97% of the changes in the Recreational Opportunity Spectrum Latent variables are explained by access, onsite management, social interaction, acceptability of visitor impacts, acceptable regimentation, and non-recreational resource uses. The relation of Latent variables, with the exception of, non-recreational resource uses with Recreational Opportunity Spectrum, is positive and significant at 1% level. The regression equation obtained in this study can be used in tourist planning by Managers of recreational area, especially in potential similar areas. It is expected that with the application of Structural Equation Models in the tourism sector, the negative effects of this activity on the nature will be minimized.