رضايت ‌سنجي ذينفعان دانشگاه و ناجا از طرح ‌هاي تحولي دانشگاه علوم انتظامي امين

Satisfaction of University and Iran Police Stakeholders of the Development Plans of Amin Police University

زمينه و هدف: طرح تحول دانشگاه علوم انتظامي امين با توجه به سند چشم‌انداز آن، نيازهاي روز سازمان، شرايط فعلي و آينده جامعه و تربيت پليس حرفه‌اي و توانمند در انجام مأموريت تدوين و بخشي از آن اجرايي شد. پژوهش حاضر با هدف سنجش ميزان رضايت ذينفعان دانشگاه و ناجا از اين طرح‌ها انجام شد تا بر اساس آن مسئولان به اصلاح يا ادامه روند فعلي بپردازند. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي-پيمايشي و داراي دو جامعه آماري ذينفعان داخلي دانشگاه شامل افسران ارشد و كارمندان هم‌تراز و فرماندهان و مديران لايه اول و دوم و اساتيد دانشگاه علوم انتظامي امين با حجم نمونه 133 نفر و جامعه دوم ذينفعان ناجايي خارج از دانشگاه بود كه به 27 نفر از افراد مطلع از طرح‌ها پرسش‌نامه داده شد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه استاندارد بومي شده براي پليس بود كه روايي آن از طريق محتوايي و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ 0/969 صورت گرفت. يافته‌ها: رضايت ذينفعان با 6 مؤلفه و 29 شاخص سنجش شد و نتايج نشان داد كه در كل 40/6 درصد ذينفعان دانشگاه به ميزان زيادي از طرح‌هاي تحولي دانشگاه رضايت دارند، 31/6 درصد در حد متوسط و 27 درصد هم رضايت كمي از اين طرح‌ها دارند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش ميزان رضايت ذينفعان از مؤلفه‌هاي مديريت تغيير و تحول سازماني در رتبه اول، جلب مشاركت صورت‌گرفته در رتبه دوم و آموزش و توسعه منابع انساني صورت‌گرفته براي كساني كه دست‌اندركار طرح‌ها بوده‌اند در رتبه سوم و رضايت از قدرداني صورت‌گرفته در رتبه آخر قرار داشت. هم‌چنين از بين مؤلفه‌هاي بعد رضايت ذينفعان ناجايي، مؤلفه رضايت از آموزش و توسعه منابع انساني براي اجراي طرح‌ها در رتبه اول، مشاركت‌طلبي در رتبه دوم و توانمندسازي در رتبه سوم قرار داشت.

Background and Objectives: The development plan of Amin Police University, based on its vision document, the current needs of the organization, current and future status of the community, and the training of professional and capable police in their execution of the missions, was developed and partially implemented. The purpose of this study was to measure the satisfaction of the university and Iran Police stakeholders in these plans, in order to allow them to correct or continue the current process. Method: This research is an applied descriptive-survey, and has two statistical community of internal stakeholders including senior officers and employees of the same level, commanders and managers of the first and second layers and professors of Amin Police University with a sample of 133 people. The second population included out-of-university beneficiaries comprising 27 people who were informed about the plans. The research tool was a standard police questionnaire whose content validity was confirmed and its reliability was confirmed through Cronbach's alpha of 0.996. Results: Stakeholders' satisfaction was measured with 6 components and 29 indicators. Results showed that 40.6% of university stakeholders were satisfied with the university's overall development plans, 31.6% were moderate and 27% had a small satisfaction level. Conclusion: The first rank was the level of satisfaction of stakeholders from the components of organizational change management. The participation was in the second rank, and human resource training and development for those who were involved with the projects was in the third place and satisfaction with appreciation was in the final rank. Also, among the components of satisfaction of the police stakeholders, the satisfaction component of human resources education and human resource development was the first in the implementation of projects, and participation in the second rank and empowerment were in third place.