كاربست برنامه آموزشي مقابله كارآمد (CET) بر راهبردهاي كنارآمدن و كيفيت زندگي در افراد مبتلا به ضايعه نخاعي: يك كارآزمايي كنترل شده

Applying coping effectively training on Coping Strategies and Quality of Life in People with Spinal Cord Injuries: A of a Controlled Trial

زمينه: تحقيقات نشان مي دهد افراد داراي ضايعه نخاعي با تغييرات و چالش هاي زيادي در همۀ جنبه هاي زندگي رو به رو مي‌شوند. مسأله پژوهش اين است كه آيا از طريق مداخلات آموزشي مي توان بر پريشاني روان شناختي و استرس اين افراد اثرگذاشت؟ هدف: هدف از اين پژوهش اجراي برنامه آموزشي هفت جلسه آي مقابله كارآمد (cet) بود. روش: اين مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون روي افراد مبتلا به ضايعه نخاعي انجام شد. 32 نفر به طور تصادفي در دو گروه 16 نفره آزمايشي و كنترل قرار گرفتند. آموزش مقابله كارآمد طي 7 جلسه به گروه آزمايش آموزش داده شد. براي بررسي نتايج از پرسشنامۀ ترجيح اعمال مقابله اي (,COPE1989) و پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني,WHOQOL-BREF) 1996) استفاده شد. براي تحليل داده ها نيز از نرم افزار 21spss- و آزمون تحليل واريانس آميخته استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد در پس آزمون گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در راهبرد كنارآمدن مسئله مدار و هيجان مدار و كيفيت زندگي تفاوت معني داري را وجود نداشت ولي در راهبرد كنارآمدن اجتنابي كاهش معني داري ديده شد. نتيجه گيري: بدين معنا كه افرادي كه در برنامه آموزشي (cet) شركت كردند در راهبردهاي كنارآمدن وضعيت بهتري پيدا كردند.

Background: Anyone suffering from spinal cord injury will face significant changes in almost all aspects of life. Challenges can be very difficult for people with limited personal and environmental resources. Aims: The aims of this study was to apply seven sessions of training with the coping strategies and quality of life. Method: This semi-experimental study was performed with pretest-posttest design on people with spinal cord injury. 32 subjects were randomly divided into two experimental and control groups of 16 participant. Coping Effectively training was taught to the experimental group during 7 sessions. To examine the results, the Coping Preference Questionnaire (COPE) and the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF) was used. Data were analyzed using 21-spss software and mixed ANOVA. Results: The findings showed that there was no significant difference in the post test of the experimental group compared to the control group in the problem- oriented and emotional- oriented coping strategies and quality of life, but there was a significant reduction in the avoidance coping strategy. Conclusions: To improve the quality of life, there should be long-term interventions designed specifically for these individuals that address more aspects of the lives of people with SCI.