اثر بهره‌وري بر رفتار نرخ ارز حقيقي با تاكيد بر فراواني نيروي كار ماهر و غيرماهر

The Effect of Productivity on Real Exchange Rate with the Emphasis the Abundance of Skilled and Unskilled Labor

اين مقاله مدل سنتي دوبخشي كه در آن از نيروي كار و سرمايه به عنوان عوامل توليد استفاده مي‌كند را توسعه مي‌دهد؛ بدين صورت كه در اين مدل، سه عامل توليد سرمايه، نيروي كار ماهر و نيروي كار غيرماهر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. فرض مي‌شود بخش قابل تجارت، از سرمايه و نيروي كار ماهر و بخش غير قابل تجارت، از سرمايه و نيروي كار غيرماهر براي توليد استفاده مي‌كنند. هدف اصلي اين مقاله بررسي اثرات بهره‌وري بر شاخص نرخ ارز حقيقي با توجه به فراواني نيروي كار ماهر و غيرماهر است. بدين منظور از داده‌هاي تلفيقي شامل ايران و شركاي تجاري ايران در بازه زماني 2015-2000 با استفاده از روش‌هاي اثرات ثابت (fe)، حداقل مربعات معمولي پويا (dols)، حداقل مربعات معمولي تعديل شده كامل (fmols) و روش ميانگين گروهي داده‌هاي تلفيقي (pmg) استفاده‌شده است. نتايج برآوردها نشان مي‌دهند كه افزايش بهره‌وري منجر به تقويت بيشتر نرخ ارز حقيقي در كشورهاي با فراواني نيروي كار ماهر مي‌شود.

This article develops the traditional two-part model in which uses labor and capital. That is, in this model, for production are used capital, skilled labor and unskilled labor. It is assumed; tradable sector for production use capital and skilled labor and non-tradable sector use capital and unskilled labor. The main objective of this article is investigation the effects of productivity on the real exchange rate index according to the abundance of skilled and unskilled labor. For this purpose, This article are used pooled data including Iran and trade partners of Iran in the period 2000-2015 using Fixed Effects (FE), Dynamic Ordinary Least Square (DOLS), Fully Modified Ordinary Least Square (FMOLS) and Pooled Mean Group (PMG) methods. The Estimated results show that the increase in productivity will lead to higher (lower) real exchange rate appreciation in countries that have the high abundance of (unskilled) skilled labor.