اثربخشي آموزش راهبردهاي پردازش هيجان مدار بر هيجان تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر كرمان

The effect of teaching emotional processing strategies on academic emotion and academic self-efficacy among high school female students in Kerman

زمينه: تحقيقات نشان مي­ دهد تجربه هيجان ­ها در محيط­ هاي آموزشي بر خودكارآمدي و پيشرفت تحصيلي يادگيرندگان تأثير مي­ گذارد. مساله پژوهش اين است آيا آموزش اين راهبردها به يادگيرندگان اثربخش است؟ هدف: اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش راهبردهاي پردازش هيجان ­مدار بر هيجان تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي دانش­ آموزان دختر دوره متوسطه شهر كرمان انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع شبه­ آزمايشي با طرح پيش­ آزمون، پس ­آزمون با گروه آزمايش و گروه كنترل است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش­ آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر كرمان بود كه در سال تحصيلي 96-1395 مشغول به تحصيل بودند. حجم نمونه تعداد 30 دانش­ آموز دختر بود كه به روش نمونه­ گيري تصادفي خوشه ­اي چند مرحله ­اي انتخاب شدند و با گمارش تصادفي به دو گروه آزمايش و گروه كنترل تقسيم شدند. هر دو گروه قبل و بعد از اجراي فرآيند آموزش به مقياس ­هاي هيجان تحصيلي پكران (2006) و خودكارآمدي تحصيلي جينگ و مورگان (1997) پاسخ دادند. به گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه ­اي راهبردهاي پردازش هيجان­ مدار آموزش داده شد و گروه كنترل در اين مدت آموزشي دريافت نكردند. داده­ها با استفاده از روش­ هاي آماري نظير ميانگين، انحراف استاندارد و آزمون تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. يافته ­ها: يافته ­ها نشان داد آموزش راهبردهاي پردازش هيجان­ مدار بر هيجان تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي دانش­ آموزان دختر شهر كرمان در سطح معناداري 0/01< P تأثير دارد. نتيجه­ گيري: راهبردهاي پردازش هيجاني و مخصوصاً راهبرد آگاه باعث كاهش احساسات منفي و افزايش احساسات مثبت و رفتار سازگارانه در دانش­ آموزان دختر با محيط آموزشي مي­ شود.

Background: Research shows that the experience of excitement in educational environments affects the selfefficacy and academic achievement of learners. The research question is whether teaching these strategies to learners is effective? Aims: The purpose of this study was to investigate the effect of teaching emotional processing strategies on academic emotion and academic self-efficacy among high school female students in Kerman. Method: This research is applied in terms of its purpose and in terms of how to collect semiexperimental semi-experimental data with a pseudo-pretest, post-test, experimental and control group. The statistical population of this study includes all female students of secondary school in Kerman, who are studying in the school year 2012-2012. A sample size based on the type of research was conducted on 30 female students selected by multistage cluster random sampling. They were randomly assigned to experimental and control groups and both groups were divided into two groups before and after the training process. Peakan's academic emotional Scale (2006) and academic self-efficacy Jing and Morgan (1997) responded. The experimental group was trained in 8 sessions of 90 minutes of emotional processing strategies and the control group did not receive any training during this training period. Data were analyzed using statistical methods such as mean, standard deviation and covariance analysis. Results: The results showed that training emotional processing strategies on academic emotion and academic self-efficacy of female students of Kerman had a significant level of significance (P<0.01). Conclusions: Emotional processing strategies and especially informed strategies reduce negative emotions and increase positive emotions and adaptive behavior among female students with the educational environment.