اثربخشي يادگيري خودتنظيمي مبتني برالگوي پينتريچ برحل مسئله/ برنامه ريزي/ سازمان‌دهي و سازمان‌دهي رفتاري- هيجاني دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدايي داراي اختلال خواندن تبريز

The Effect of Self-regulated Learning Based on Pintrich Model on Problem Solving / Planning / Organizing and Behavioral / Emotional Organization in Elementary Male Students with Reading Disabilities

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي يادگيري خودتنظيمي بر اساس الگوي پينتريچ برحل مسئله/برنامه ريزي/سازماندهي و سازماندهي رفتاري هيجاني دانش آموزان ابتدايي نارساخوان - بود. روش پژوهش، نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري - شامل تمام دانش آموزان پسر ابتدايي داراي اختلال خواندن ناحيه يك تبريز در سال تحصيلي 94-95 بود، كه از بين آنها 30 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش و كنترل جاي گرفتند. براي جمع آوري داد ه هاي پژوهش از آزمون عصب روانشناختي - كانرز( 2004) استفاده شد. گروه آزمايش 8 جلسه يك ساعته آموزش خودتنظيمي مبتني برالگوي پينتريچ را دريافت كرد؛ درحاليكه گروه كنترل مداخله اي را دريافت نكرد. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه روش خودتنظيمي براساس الگوي پينتريچ تأثير مثبتي بر حل مسئله/برنامه ريزي/سازماندهي و سازماندهي رفتاري هيجاني اين دانش آموزان دارد. بر اساس اين يافته ها ميتوان نتيجه گرفت آموزش خودتنظيمي بهعنوان روشي مؤثر ميتواند در بهبود كاركردهاي اجرايي و در نهايت بهبود مشكلات يادگيري دانش آموزان داراي نارساخواني استفاده گردد .