اثربخشي آموزش رويكرد هيجان مدار بر دلزدگي زناشويي و ميل به طلاق در زوج ها

The Effectiveness of Training of Emotionally-Focused Approach on Couple Burnout and Couples Tendency for Divorce

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش رويكرد هيجان مدار بر دلزدگي زناشويي و ميل به طلاق در زوج ها بود. جامعة اين پژوهش مشتمل بر كليه زوجيني بودند كه به دليل مشكلات و تعارضات زناشويي و عدم صميميت در روابط به سراي سلامت مراجعه نموده بودند. در اين پژوهش با بهره گيري از شيوة نمونه گيري در دسترس، 20 زوجي كه بالاترين نمرات را در ابزارهاي پژوهش كسب كرده بودند، انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 10 زوج) جايگزين شدند. ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش، ابزار دلزدگي زناشويي پاينز (1996) و مقياس ميل به طلاق روزولت، جانسون و مورو (1986) بود كه توسط شركت كنندگان هر دو گروه قبل و بعد از مداخله تكميل گرديد. تحليل كوواريانس چند متغيري نشان داد كه آموزش رويكرد هيجان مدار، باعث كاهش معنادار دلزدگي زناشويي و دو مؤلفة خستگي عاطفي و خستگي رواني در زوجين تحت مداخله شده است، اما در كاهش خستگي جسماني زوجها مؤثر نبوده است. ديگر نتايج حاكي از آن بود كه ميل به طلاق در زوجين گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل كاهش معناداري پيدا كرده بود. با توجه به يافته هاي اين پژوهش ميتوان نتيجه گرفت كه آموزش رويكرد هيجان مدار توانسته بر كاهش دلزدگي زناشويي و ميل به طلاق در زوجين مؤثر واقع شود. مشاوران و درمانگران خانواده مي توانند از يافته هاي پژوهش حاضر در راستاي مداخلات باليني و درماني استفاده كنند.

The present research was aimed to investigate the effectiveness of training of emotionally-focused approach on couple burnout and tendency for divorce in couples. The population included all the couples who visited the Health House because of marital problem and conflict and lack of intimacy in their relationships. In the present research, by using available sampling method, 20 couples were selected who had the highest scores in the research questionnaire, and their assigned into two groups experiment and control (10 couples per group). Data gathering tools in the present research were Pains Couple Burnout Measure (1996) and the Divorce Tendency Scale of Roswelt, Jonson &, Moro (DTS) (1986), which were completed by the participations of both groups before and after the intervention. The results of the multivariate covariance analysis suggested that the training of emotionally-focused approach has led to significant decrease in couple burnout and two components of emotional exhaustion and mental fatigue in couples of the experiment group, but it has not been effective on reducing physical fatigue of the couples. Other results indicated that tendency to divorce in couples of the experiment group has had significant reduction compared to the control group. According to the findings of the present research, it can be concluded that training of the emotionally-focused approach has been able to be effective on reducing couple burnout and tendency to divorce in couples. Counselors and family therapists can use the findings of the present research for their clinical and therapeutic interventions.