پتانسيل گردشگري در توسعه كارآفريني پايدار نواحي روستايي (مورد مطالعه: بخش مركزي شهرستان همدان)

Tourism potential in the Development of Sustainable Entrepreneurship in Rural Areas (Case Study: Central District of Hamadan)

يكي از ابعاد بسيار مهم نظريه هاي توسعه پايدار روستايي، توسعه اقتصادي در كنار توسعه اجتماعي و اكولوژيك است. در اين ميان، گردشگري در جوامع روستايي، نقش بسيار مهمي در توسعه اقتصادي آن ها دارد و يكي از زمينه هاي مهم در توسعه كارآفريني پايدار نواحي روستايي مي باشد. از اين رو، اين مطالعه با هدف ظرفيت گردشگري در توسعه كارآفريني پايدار نواحي روستايي (مورد مطالعه : بخش مركزي شهرستان همدان) انجام گرفته است. روش تحقيق مورد استفاده در اين مطالعه بر اساس تقسيم بندي هاي ذكر شده از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ ميزان و درجه ي كنترل، ميداني (پرسشنامه و مشاهده مستقيم) و از لحاظ نحوه ي جمع آوري اطلاعات نيز، از نوع تحقيقات توصيفي و غير تجربي (غيرآزمايشي) مي باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران، 378 خانوار (سرپرست خانوار) تعيين گرديد، لازم به توضيح است براي جلوگيري از خطاهاي آماري و بالارفتن اطمينان، 5% نمونه انتخابي نيز به نمونه مورد نظر اضافه گرديد و در نهايت 396 نفر (سرپرست خانوار) به عنوان نمونه نهايي در 6 دهستان مورد هدف مطالعه انتخاب شدند. همچنين نرم افزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، SPSS22، Amos22، ArcGIS و Excel مي باشند. نتايج نشان مي دهد، پنج عامل شناسايي شده در مجموع تواسته اند 86/47 درصد از واريانس كل متغيرهاي مربوط به عوامل موثر بر توسعه كارآفريني پايدار گردشگري روستاييان محدوده مطالعاتي را تبيين نمايند. با توجه به اينكه درصد مقدار ويژه بيانگر سهم هر عامل از كل واريانس متغيرهاست و هرچه مقدار آن بزرگ تر باشد، نشان دهنده اهميت و تاثير بيشتر آن عامل است، نتايج نشان مي دهد كه ميزان تبيين هر يك از عوامل پنج گانه شناسايي شده به ترتيب 88/16، 64/8، 88/7، 82/7 و 63/6 درصد بوده است. همچنين t به دست آمده براي متغيرهاي ريسك پذيري، توفيق طلبي و نيت كارآفرينانه مثبت و معني دار شده است. علامت مثبت نشان مي دهد ميانگين متغير مورد بررسي بزرگتر از ميانه ي نظري يا نمره ي ملاك مي باشد. به عبارتي ميانگين اين عوامل علاوه براينكه از ساير عوامل بيشتر بوده، از ميانه ي نظري مورد نظر نيز در سطح 95 درصد معني داري (يا خطاي 5 درصد) بزرگتر است. بنابراين، مي توان عنوان كرد، توسعه گردشگري بر ارتقاء متغيرهاي ريسك پذيري، توفيق طلبي و نيت كارآفرينانه داراي آثاري مثبت بوده است. لذا، با توجه به نتيجه به دست آمده مي توان عنوان كرد كه فرض تحقيق مبني بر اينكه گردشگري در ارتقاء روحيه (خلاقيت، ريسك پذيري، اعتماد به نفس، استقلال طلبي و توفيق طلبي) و نيت كارآفريني پايدار در سكونتگاه هاي روستايي منطقه مورد مطالعه تا حدودي موثر بوده تاييد و فرض صفر رد شد.

One of the most important dimensions of sustainable rural development theories is economic development along with social and ecological development. In the meantime, tourism in rural communities has a very important role in their economic development and is one of the important areas for the development of sustainable rural entrepreneurship. Therefore, this study was conducted with the aim of tourism capacity in the development of sustainable entrepreneurship in rural areas (Case study: central part of Hamadan city). The research method used in this study is based on the categorization mentioned in terms of purpose, and in terms of the degree and degree of control, the field (questionnaire and direct observation), and also in terms of data collection method, a descriptive research type an‎d non-experimental (non-experimental). Sample size was determined using the Cochran formula, 378 households (head of household). To avoid statistical errors and increase the confidence, 5% of the selected sample was added to the sample and finally 396 (household head) They were selected as the final sample in 6 rural areas. The software used in this study is SPSS22, Amos22, ArcGIS and Excel. The results show that the five identified factors are 47.86% of the total variance of variables related to the factors affecting sustainable development of rural tourism in the study area. Considering that the percentage of the specific value indicates the share of each factor, the total variance of the variables is higher and the larger the value indicates the importance and the greater effect of that factor, the results show that the level of explanation of each of the five factors identified Respectively was 16.88, 8.64, 7.88, 7.82 and 6.63 percent respectively. Also this been positive and meaningful for risk-taking, success-seeking and entrepreneurial intentions; The positive sign indicates that the mean of the studied variable is greater than the theoretical or criterion score. In fact, the average of these factors, in addition to other factors, is greater than the theoretical mean in the 95% significance level (or 5% error). Therefore, it can be said that tourism development has had positive effects on promotion of risk-taking, success-seeking and entrepreneurial intentions. Therefore, according to the obtained result, it can be stated that the hypothesis of the research that tourism in the promotion of morale (creativity, riskiness, self-esteem, independence, and success) and the intention of sustainable entrepreneurship in the settlement The rural areas of the studied area were somewhat effective and confirmed by the zero assumption.