اثربخشي درمانگري شناختي-رفتاري بي خوابي و درمانگري شناختي-رفتاري بي خوابي مبتني بر اينترنت در افراد مبتلا به بي خوابي همبود با افسردگي

Effectiveness of Cognitive Behavioral Therapy for Insomnia and Internet-Based Cognitive Behavioral Therapy for Insomnia on People with Insomnia Comorbid Depression

هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان شناختي-رفتاري بي خوابي سنتي و درمان شناختي-رفتاري بي خوابي مبتني بر اينترنت در افراد مبتلا به بي خوابي همبود با افسردگي بود. روش پژوهش شبه تجربي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و پيگيري براي دو گروه آزمايشي و گروه كنترل بود. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 54 نفر از كاركنان و اساتيد دانشگاه كه در پرسشنامه كيفيت خواب پترزبورگ و سياهة افسردگي بك نمره بالاتر از برش كسب كردند و از طريق مصاحبه تشخيصي بر اساس ملاك هاي تشخيصي 5MSD افسردگي و بي خوابي داشتند، انتخاب شدند. با استفاده از گمارش تصادفي، در هر سه گروه 51 نفر جايگزين شدند. گروههاي آزمايش 6 جلسه درمان شناختي-رفتاري براي بيخوابي بر اساس پروتكل I-TBC ادينگر و كارني (2015) دريافت كردند. پرسشنامه كيفيت خواب پيتسبورگ (IQSP) و پرسشنامه افسردگي بك (ويرايش دوم) سه بار (قبل از درمان، بعد از آخرين جلسه درمان و يك ماه بعد از درمان) اجرا شد. براي تحليل داده ها از تحليل واريانس مختلط استفاده شد. نتايج نشان داد كه درمان شناختي-رفتاري بي خوابي سنتي و درمان شناختي-رفتاري بي خوابي مبتني بر اينترنت باعث افزايش كيفيت خواب در هر دو گروه آزمايشي شد. گروه I-TBCI و گروه I-TBC نسبت به گروه كنترل كاهش نمره بيشتر در افسردگي داشت، اما گروه I-TBC نسبت به گروه I-TBCI كاهش نمره بيشتري نشان داد. نتايج پيگيري نيز پايا بودن درمان را تاييد كرد.

The aim of this study was to investigate the effectiveness of traditional Cognitive Behavioral Therapy for Insomnia and Internet-based Cognitive Behavioral Therapy for Insomnia on people with insomnia comorbid depression. This study employed pretestposttest and follow-up quasi-experimental designs that used experimental groups and control group. A convenience sample of 45 university staff and professors who received score higher than the cut-off score in PSQI and BDI-II questionnaire was selected by using diagnostic interview based on the DSM-5 depression and insomnia. 15 people were randomly assigned into three groups. The experimental group received 6 sessions of cognitive behavioral therapy for insomnia. PSQI and BDI-II questionnaire, test was administered three times (before treatment, after the last treatment and one month after treatment). The data were analyzed by means of mixed ANOVA. The results showed traditional cognitive behavioral therapy for Insomnia (CBT-I) and internet-based cognitive behavioral therapy for Insomnia had positive effect on of sleep quality. ICBT-I group and CBT-I group had more reduction in depression score compared to the control group, but CBT-I group indicated more score reduction compared to ICBT-I. Follow-up results showed that the effects were long-lasting.