برازش روابط علي-ساختاري بزهكاري با اسناد خطا و اجبار والديني با واسطه-گري خود-كنترلي

Fitness of Causal- Structural Relationship of Parental Coercion and Blame Attributions with Delinquency by Mediating of Self-Control in Clients of Correction Center

هدف پژوهش حاضر برازش روابط علي ساختاري اجبار والديني و اسنادهاي علي با بزهكاري با واسطه گري خود كنترلي در بين مددجويان مراكز اصلاح و تربيت مي باشد. بدين منظور در يك طرح پژوهشي توصيفي همبستگي گذشته نگر، از بين مددجويان كانون اصلاح و تربيت تهران تعداد 258 مددجو با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس به عنوان آزمودني انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه خود گزارشي فرزندپروري آلاباما نسخه فرزند ) APQ (، پرسشنامه -خود كنترلي تانجي ( SCS (، پرسشنامه اسناد خطا گودجانسون ) GBAI ( و مقياس جرم و خشونت ) CVS ( گردآوري شد. اطلاعات گردآوري شده توسط روش مدلسازي معادلات ساختاري ) SEM ( با استفاده از نرم افزار AMOS-Graphic تحليل گرديد. نتايج حاصل نشان داد كه برازش مدل مفهومي پيشنهادي بعد از اصلاح، مورد تأييد قرار گفت. بررسي مسيرهاي مستقيم ارتباط متغيرهاي مورد بررسي نشان داد كه مسير مستقيم متغير اجبار والديني بهصورت مثبت و متغير اسناد خطا و خود كنترلي به صورت منفي با بزهكاري معنيدار ميباشد. بهمنظور بررسي معنيداري مسيرهاي غيرمستقيم از روش بوت استراپ استفاده شد و نتايج نشان داد كه خود كنترلي بين اجبار والديني و اسناد خطا با بزهكاري به صورت جزئي ميانجيگري ميكند. پژوهش حاضر نقش برخي از پيشايندهاي تأثيرگذار بر بزهكاري را بررسي كرده و در درك بهتر علل پديده بزهكاري شواهد تجربي به دست آورده است. يافته هاي حاصل از پژوهش حاضر ميتواند مورد استفاده روانشناسان جنايي، جرمشناسان و ساير متخصصان مرتبط قرار گرفته و در جهت پيشگيري از جرم نقش داشته باشد.