عنوان مقاله :
تأثير يك جلسه تمرين پيلاتس بر احساسات مثبت زنان چاق: بررسي تعامل انگيزش موقعيتي و شدت ادراك شدۀ تمرين براي پيشبيني احساسات مثبت
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of a Pilates Exercise Session on Positive Emotions of Obese Women: The Study of the Interaction of Situational Motivation and Perceived Intensity of Exercise to Predict Positive Emotions
پديد آورندگان :
عابدان زاده، رسول دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي - گروه رفتار حركتي , جواديان، كبري دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي - گروه رفتار حركتي , خيرانديش، رضوان دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , رنجبر، روح اله دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
انگيزش موقعيتي , چاقي , تمرين پيلاتس , احساس مثبت
چكيده فارسي :
مقدمه: انگيزش براي فعاليت هاي مختلف قوياٌ تحت تأثير ادراكات خودمختاري فرد نسبت به آن فعاليتها قرار مي گيرد. هدف از اين پژوهش، مطالعه ارتباط بين انگيزش موقعيتي و شدت ادراك شدۀ تمرين در زنان چاق براي پيش بيني تغيير در احساس مثبت ناشي از يك جلسه تمرين پيلاتس بود. روش: در پژوهش شبه تجربي حاضر، 17 زن چاق با ميانگين وزن، 10/0 ± 87/4، سن، 10/0±39/1 و شاخص توده بدن، 3/4 ± 35/9 به طور داوطلبانه شركت كردند. شركت كنندگان قبل از انجام برنامه تمريني به پرسشنامه احساسات مثبت و مقياس انگيزش موقعيتي پاسخ دادند. سپس به تمرين پيلاتس پرداخته و بلافاصله بعد از انجام تمرين، مجدداً پرسشنامه احساسات مثبت را تكميل كردند. شدت تمرين توسط مقياس ميزان فشار ادراك شده، بعد از تمرين سنجيده شد. داده ها از طريق آزمون تي زوجي و رگرسيون سلسله مراتبي تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان دهندۀ تفاوت معنادار بين احساس مثبت قبل و بعد از تمرين بود (5 0/0 ≥P). تجزيه و تحليل رگرسيون بازگوكنندۀ پيشيبيني معنادار احساسات مثبت توسط تعامل انگيزش دروني و ميزان شدت ادراك شده و همچنين تعاملشان با عامل تنظيم شناسايي شده (0/05≥P) بود. نتيجه گيري: يافته هاي حاضر نشان داد انگيزش دروني به عنوان عامل قوي براي انجام پيش بيني احساسات مثيت در زنان چاق است. بنابراين، تقويت انگيزش دروني در زنان چاق جهت انجام فعاليت بدني و حصول احساس مثبت ناشي از آن توصيه مي شود.
چكيده لاتين :
Objective: The motivation for various activities is strongly
influenced by individual perceptions of one’s activities toward those
activities. The purpose of this study was to investigate the
relationship between situational motivation and perceived intensity
of exercise in obese women to predict a change in positive effect
from a Pilates exercise session. Methods: In this quasi-experimental
study, 17 obese women with a mean weight of 87.4 ± 0.10, age
39.10 ± 10.0, and a body mass index of 35.9 ± 3.5 voluntarily
participated. They responded to the positive affective questionnaire
and situational motivation scale before the exercise program. Then
performed Pilates training and immediately after the training, they
again completed the positive affective questionnaire. The perceived
was also measured after exercise. Data were analyzed by paired ttest and hierarchical regression. Results: The results showed a
significant difference in the level of positive affect after-before
exercise (P≤0.05). Predictive regression analysis was a positive
effect on the interaction of internal motivation and perceived
severity, as well as their interaction with the identified adjustment
factor (P≤0.05). Conclusion: The current findings showed that
Pilates exercises improve positive effect in obese women, also
internal motivation was seen to be a strong predictor. According to
the finding, strengthening the internal motivation in obese women is
recommended for physical activity and attaining the positive effect
of it.
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت