رابطه كيفيت زندگي كاري در رفتار شهروند سازماني كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني(ره) نوشهر

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه كيفيت زندگي كاري با رفتار شهروند سازماني مي باشد. جامعه پژوهش كليه كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني(ره) نوشهر هستند، از اين جامعه با روش نمونه گيري تصادفي ساده، نمونه اي به حجم 149 نفر انتخاب گرديد. روش پژوهش كمي، توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي است. ابزار پژوهش پرسشنامه مي باشد. جهت سنجش وضعيت كيفيت زندگي كاري از پرسشنامه‌ي30 سؤالي محقق ساخته كه بر اساس مدل والتون(1973) طراحي شده بود و جهت سنجش وضعيت رفتار شهروند سازماني از پرسشنامه‌ي30 سؤالي محقق ساخته كه بر اساس مدل ارگان(1988) طراحي شده بود، استفاده شد. جهت تعيين پايايي و روايي ابزار از تكنيك هاي آلفاي كرانباخ و تحليل عاملي تائيدي استفاده شد، نتايج بيانگر پايايي و روايي مطلوب ابزاربود. جهت تحليل داده ها از تكنيك هاي توصيفي( شاخص هاي مركز و پراكندگي) و استنباطي( آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره خطي) با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتايج بيانگر آنند كه: نقش كيفيت زندگي كاري با رفتار شهروند سازماني و ابعاد آن در كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني(ره) نوشهر مثبت و در سطح 0.05 معنادار مي باشد. نقش ابعاد كيفيت زندگي كاري با رفتار شهروند سازماني در كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني(ره) نوشهر مثبت و در سطح 0.05 معنادار مي باشد.