راهكارهاي مديريت پايدار آب كشاورزي (مورد مطالعه استان همدان)

هدف پژوهش حاضر شناسايي راهكارهاي مديريت پايدار آب كشاورزي و بررسي تأثير هر يك بر متغير وابسته تحقيق است كه با رويكرد آميخته (كيفيكمي) انجام شد. جامعه آماري اين مطالعه را كارشناسان و متخصصان حوزه آب در سطح استان همدان به تعداد 130 نفر تشكيل مي‌دادند كه در مرحله كيفي تعداد 35 نمونه به شيوه هدفمند و در مرحله كمي تعداد 100 نفر با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به شيوه تصادفي انتخاب شدند. براي بررسي و تحليل روابط بين متغيرهاي مستقل (راهكارها) و وابسته (مديريت پايدار آب كشاورزي) از مدل‌يابي معادلات ساختاري بر اساس الگوريتم PLS بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه 55 درصد از واريانس متغير وابسته (مديريت پايدار آب كشاورزي) توسط متغيرهاي مستقل موردبررسي (13 راهكار شناسايي‌شده) تبيين مي‌شود كه از بين اين راهكارها، «برنامه‌ريزي آبياري» (به‌عنوان راهكار اصلي) با ضريب تأثير 0.275 بيشترين اهميت و تأثير را دارد. آموزش‌هاي كاربردي و مستمر با ضريب تأثير 0.269، بازچرخاني آب در فرآيند توليد با ضريب تأثير 0.247، افزايش راندمان انتقال آب با ضريب تأثير 0.209، آگاهي‌بخشي و اطلاع‌رساني با ضريب تأثير 0.197 و در نهايت كاهش ضايعات كشاورزي با ضريب تأثير 0.172 به ترتيب رتبه‌هاي دوم تا ششم را به خود اختصاص دادند.