ارتباط بيماري زغالي با عوامل رويشگاهي در جنگل‌هاي كاكاشرف شهرستان خرم‌آباد

در ساليان اخير بيماري زغالي به عنوان يكي از عوامل مهم زوال بلوط، خسارات زيادي را به جنگل هاي زاگرس وارد كرده است. شناسايي عوامل مؤثر در گسترش شيوع اين بيماري مي تواند كمك‌كننده برنامه ريزي براي مديريت آن باشد. براي بررسي عوامل مؤثر در گسترش بيماري زغالي در جنگل هاي منطقه كاكاشرف كه يكي از كانون هاي آلودگي بيماري زغالي در استان لرستان است، شبكه آماربرداري با ابعاد 150×200 متر به صورت تصادفي سيستماتيك پياده شد و درختان در قطعات نمونه با مساحت 15 آر بررسي شدند. در منطقه مورد بررسي 9.26 درصد از درختان توسط قارچ Biscogniauxia mediterranea به طور كامل خشك شده بودند. نتايج رگرسيون لجستيك نشان داد كه با افزايش مقادير متغير هاي فسفر خاك، خسارت سوسك هاي چوب خوار، ارتفاع از سطح دريا، قطر درختان، درصد خشكيدگي تاج و فاصله درختان از مناطق مسكوني، ولي با كاهش مقادير متغير مساحت تاج درختان بر تعداد درختان آلوده به بيماري زغالي افزوده شد. نتايج رگرسيون پواسون نشان داد كه در مراحل نهايي ابتلا به بيماري زغالي، مقادير متغير هاي خسارت سوسك هاي چوب خوار، درصد خشكيدگي تاج درختان و فاصله درختان از مناطق مسكوني نيز افزايش خواهد يافت.