عنوان مقاله :
نقش سركوبگري عاطفي و توانمندي ايگو در پيش‌بيني مصرف و عدم مصرف سيگار در بيماران مبتلا به سرطان
عنوان به زبان ديگر :
The role of Emotional repression and Ego – strength in predicting of smoking and non-smoking in cancer patients
پديد آورندگان :
حشمتي، رسول دانشگاه تبريز - گروه روان‌شناسي , ناصري، الهه دانشگاه تبريز - گروه روان‌شناسي , پرنيان خوي، مريم دانشگاه شهيد مدني آذربايجان - گروه روان‌شناسي
كليدواژه :
سركوبگري عاطفي , توانمندي ايگو , مصرف سيگار , سرطان
چكيده فارسي :
مقدمه: مصرف سيگار علاوه بر اينكه يكي از عوامل خطرساز بيماري سرطان مي باشد، ميتواند نقش مهمي نيز در روند بهبودي بيماران مبتلا ايفا كند. اين مسئله تحت تأثير عوامل مختلفي قرار دارد. از اين رو، هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش سركوبگري عاطفي و توانمندي ايگو در پيش بيني مصرف و عدم مصرف سيگار در بيماران مبتلا به سرطان ميباشد. روش: پژوهش حاضر توصيفي – همبستگي و مقطعي ميباشد. جامعه ي آماري پژوهش، كليهي بيماران مبتلا به سرطان مراجعه كننده به بيمارستان وليعصر تبريز در طي ماههاي فروردين و ارديبهشت سال 1396 بودند. از جامعه ي ياد شده، 120 نفر بيمار، با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب گرديدند. ابزارهاي ارزيابي پژوهش، پرسشنامه سازگاري وينبرگر و همكاران (WAI) (1979) و پرسشنامه رواني – اجتماعي توانمندي ايگو ماركاستروم و همكاران (PIES) (1997) بودند. دادهها با استفاده از روش رگرسيون لوجستيك و با بهرهگيري از نرم افزار SPSS-21 تحليل گرديدند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه از بين مولفه هاي سركوبگري عاطفي، تجربه ذهني پريشاني (0/12-=β) قادر به پيش‌بيني مصرف سيگار مي باشد. مدل رگرسيون براي سركوبگري عاطفي براي 73/3% از افراد نتايج را به‌درستي پيش‌بيني مي كند. در خصوص توانمندي ايگو، مولفه هاي اميدواري (0/16-=β) و هدف (0/14-=β) قادر به پيش‌بيني مصرف سيگار است. همچنين، مدل توانمندي ايگو براي 77/5% از افراد نتايج را به‌درستي پيش‌بيني ميكند. نتيجه گيري: تجربه ذهني پريشاني، اميدواري و هدف، تعيينگرهاي مهم مصرف سيگار در بيماران مبتلا به سرطان ميباشد. لازم است در مداخلات ترك سيگار بيماران مبتلا به سرطان نقش اين متغيرها در نظر گرفته شود.
چكيده لاتين :
Objective: Smoking additionally is one of the risk factors for
cancer, can play an important role in the recovery process of
cancer patients. This issue is affected by several factors.
Therefore, the purpose of this study was investigating the role of
emotional repression and ego – strength in predicting of
smoking and non-smoking in cancer patients. Method: In this
research that is a descriptive – correlative and cross-sectional
study, from the cancer patients who referred to the
chemotherapy part in Vali-e-Asr hospital in Tabriz during the
April and May months of 2017, 120 patient were selected using
the available sampling method. The instruments used in this
study were Weinbergeret.al Adjustment Inventory (WAI) (1979)
and Markstrom et.al Psychosocial Inventory of Ego Strength
(PIES). Data were analyzed using software SPSS 21 and
Logistic regression method. Result: Findings Showed that
among the components of emotional repression, subjective
experience of distress (β= -0.12) can predict smoking. The
regression model of emotional repression for 73/3 percent of
participants correctly predicted the results. About ego – strength,
hope (β= -0.16) and purpose (β= -0.14) are able to predict of
smoking. Also, ego – strength’s model for 77.5 percent of
participants correctly can predict smoking. Conclusion:
subjective experience of distress, hope and purpose are an
important determinants of smoking in cancer patients. It is
necessary to consider the role of these variables in smoking
cessation interventions in cancer patients.
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت
