بازتاب مضامين تعليمي اخلاقي قرآن و روايات در شاهنامۀ فردوسي

ادبيات تعليمي يكي از گسترده‌ترين انواع ادب فارسي است؛ گونه‌اي از شعر و نثر است كه هدف سراينده و گويندۀ آن تشريح و تبيين مسائل اخلاقي، انديشه‌هاي مذهبي، حكمي و مضامين پندگونه است. شاهنامۀ فردوسي به سبب داشتن مضامين ارزنده و آموزنده در تمام زمينه‌هاي اخلاقي به همان اندازه كه متني حماسي محسوب مي‌شود، اثري تعليمي نيز هست كه فردوسي در ميانۀ اشعار حماسي، مسائل اخلاقي را به طور جدي مطرح كرده است. مضامين اخلاقي و تربيتي شاهنامه در پي آن است تا انسان بر مبناي آن آيين درست زندگي را بياموزد و به كمال نهايي و سعادت جاودان دست يابد. لذا اين پژوهش بر آن است با روش توصيفيتحليلي، كيفيت بازتاب دوازده مفهوم اخلاقي قرآن و احاديث اهل بيت:را از قبيل: دعوت به نيكي و كم‌آزاري، صلح، صداقت و راستي، لزوم صبر، رازداري، درويش‌نوازي، وفاي به عهد، ترك خودبيني، اغتنام فرصت، بي‌اعتباري دنيا و... در ابيات شاهنامۀ حكيم ابوالقاسم فردوسي تبيين كند. اثرپذيري گسترده و عميق فردوسي از قرآن و معارف اهل بيت:برخاسته از مذهب شيعي اوست كه در سرودن اشعار حكيمانۀ وي نقش بسزايي داشته است.