تأثيرآموزش خودبخشودگي با رويكرد ديني بر سر زندگي و تحمل ناكامي مادران كودكان داراي ناتواني‌هاي رشدي و ذهني

The Effectiveness of Self-forgiveness Training with a religious approach on Vitality and Failure Tolerance of Mothers of Children with Intellectual and Developmental Disabilities

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش خودبخشودگي با رويكرد ديني بر سر زندگي و تحمل ناكامي مادران كودكان داراي ناتواني هاي رشدي و ذهني شهر سبزوار در سال 1396 انجام شد. اين پژوهش، نيمه تجربي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه مادران كودكان داراي ناتواني هاي رشدي و ذهني سبزوار به تعداد 270 نفر بود كه تعداد 60 نفر از آنها به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش ( 30 نفر) و كنترل ( 30 نفر) جايگزين شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي سرزندگي دسي و رايان (1985 ) و تحمل ناكامي هارينگتون ( 2005 ) استفاده شد. مادران گروه آزمايش8 جلسه 75 دقيقه اي هر هفته يك جلسه( در برنامة آموزش خودبخشودگي با رويكرد ديني شركت كردند و آنگاه پس آزمون اجرا شد. داده ها با روش تحليل كوواريانس مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه آموزش خودبخشودگي با رويكرد ديني موجب افزايش سرزندگي و تحمل ناكامي در مادران كودكان داراي ناتواني هاي رشدي و ذهني شد. براين اساس آموزش خودبخشودگي با رويكرد ديني يك برنامه مداخله اي موثر براي كمك به مادران كودكان داراي ناتواني هاي رشدي و ذهني مي باشد.