تبيين مولفه ها و معيارهاي برهمكنش كيفيت محيطي فضاهاي عمومي و سرمايه اجتماعي

Explaining the components and criteria for the interaction of the environmental quality of public spaces and social capital

سرمايه اجتماعي يكي از مباحث اساسي مورد توجه محافل دانشگاهي و تحقيقاتي جهان در دهه اخير است كه مي توان آن را مجموعه اي از هنجارها، ارزش هاي غيررسمي، قواعد عرفي و تعهدات اخلاقي دانست كه رفتارهاي متقابل افراد در آن ها شكل مي گيرد و نه تنها موجب تسهيل روابط اجتماعي افراد مي شود بلكه به افزايش همكاري و مشاركت اجتماعي افراد مي انجامد و كمك مي كند تا سرمايه انساني، مادي و اقتصادي بتواند در تعامل با هم به يك رشد پويا برسد. از سويي ديگر، رابطه اي نزديك بين كيفيت محيطي فضاهاي شهري و سرمايه اجتماعي وجود دارد كه بدون آنها امكان ارتقاء و برانگيزش سرمايه در فضاهاي شهري ممكن نمي شود. اين مقاله در روش توصيفي- تحليلي به بررسي ابعاد كيفي فضاهاي شهري و ارتباط آن با سرمايه اجتماعي مي پردازد كه از ابزار گردآوري داده مشتمل بر مطالعات كتابخانه اي و اسنادي بهره برده است. در پايان نيز به اختصار مولفه ها و معيارهاي كيفيت فضاهاي شهري در راستاي ارتقا سرمايه اجتماعي مورد اشاره قرار مي گيرد.

social capital is one of the most important topics in the attention of academic and research circles in the last decade that can be defined as a set of norms, informal values, conventional rules and ethical obligations that form the reciprocal behaviors of individuals, but contribute to enhancing cooperation and social participation, and thus contributes to increasing engagement and social capital. On the other hand, there is a close relationship between the environmental quality of urban spaces and social capital without which it is not possible to upgrade capital in urban spaces. In the descriptive - analytical method this paper examines the quality dimensions of urban spaces and its relation with social capital, which has benefited from data collection tools including library studies and documentary studies. in the end, the components and quality criteria of urban spaces are mentioned in line with the promotion of social capital.