تدوين معيارهاي طراحي منظر شهري در راستاي برانگيزش حس تعلق به مكان

Developing the principles and standards of urban landscape design for its effectiveness of sense of belonging to location

گسترش ابعاد مختلف شهرنشيني در سالهاي اخير و رواج يافتن اقدامات شهرسازي جديد، بافت هاي شهري را نيز تحت تاثير خود قرار داده است، بطوريكه امروزه، محدوده هاي وسيعي از شهرهاي كشور و علي الخصوص مناطق و مناطق جديد صورت گرفته در شهرها، با معضلات پيچيده اي از جمله بحران حس تعلق مكاني و هويت شهري رو به رو هستند و روند افت منزلت مكاني- اجتماعي آنها رو به افزايش است. لذا، منظر و سيماي شهري موضوعي مهم و حتي چالش برانگيز در ميان صاحبنظران طراحي شهري، معماري و طراحي محيطي است، به گونه اي كه نبود ادبيات واحد در اين ميان حتي به سوء برداشت هايي نيز انجاميده است. از طرف ديگر، اغلب مطالعات مربوط به مكان و موضوعات مرتبط با آن از جمله حس مكان كه در حيطه روانشناسي ادراك و علوم تربيتي مورد مداقه قرار گرفته، در شهرسازي به خودي خود كفايت نمي كند و اين وظيفه طراح و برنامه ريز است كه با بهره برداري از اين علوم اقدام به خلق حس مكان نمايد و مي بايست آنرا چنان طراحي كند كه براي مردم قابل درك باشد و با خلق فضاهاي عمومي با كيفيت و مطلوب در ميان تراكم ساخت و سازها، پهنه اي براي شكل گيري رويدادهاي جمعي مهيا سازند؛ فضاهايي كه توان القاء حس مكان به شهروندان را دارند. در اين مقاله به اصول و معيارهاي طراحي منظر در راستاي برانگيزش حس مكان اشاره شده و در پايان اصول ادراكي و زمينه اي در طراحي منظر شهري براي ارتقا حس مكان و تعلق به مكان به اختصار تدوين و ارائه شده است.

the development of different urban dimensions in recent years and the prevalence of new urban development has also affected urban tissues, and today, the urban areas, especially the regions and regions in particular, face complex problems such as the sense of spatial belonging and urban identity, and their socio - spatial status decline is increasing. Therefore, urban landscape and aspect is an important and even challenging issue among urban planning pundits, architecture and environmental design, in a way that the lack of single literature has even led to. on the other hand, most studies concerning the location and issues related to it, including the sense of place in the field of cognitive psychology and education, is not sufficient in urban planning, and it must be designed to make sense for the people and create a region for the shape of mass events by creating public spaces with the quality and optimal conditions among construction density. In this paper, we refer to the principles and criteria of landscape design in order to update the sense of location, and at the end of conceptual and contextual principles in designing the urban landscape to enhance the sense of place and belonging to place.