تاثيرتمرينات يكپارچه سازي حسي -حركتي بر مهارت هاي حركتي دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير

The Effect of Sensory-Motor Integration Training on Motor Skills in Students with Educable Mentally Retardation

هدف بررسي تاثير تمرينات يكپارچگي حسي-حركتي بر رشد مهار تهاي حركتي كودكان كم توان ذهني آموزش پذير بود. روش بررسي روش مطالعه نيمه تجربي بود. 25 كودك كم توان ذهني از مدرسه مقطع ابتدايي مورد مطالعه قرار گرفتند. از همه كودكان پيش آزمون گرفته شد. سپس براساس نمرات پيش آزمون، نمونه ها به دو گروه همتراز(همگن)تقسيم شده و به عنوان گروه هاي تجربي(15نفر) و كنترل(10نفر) در نظر گرفته شدند. در اين پژوهش، از آزمون تبحرحركتي برونينكس– اوزرتسكي (BOTMP) استفاده شد. تحريكات حسي و تمرينات بدني توسط گروه تجربي در طي 24جلسه تمرين؛ هر جلسه 45 دقيقه و3 بار در هفته تمرين شد. گروه كنترل از برنامه هاي آموزشي كلاس استفاده نمودند. پس از 24 جلسه، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. براي بررسي فرضيه هاي پژوهش، داده ها در سطح توصيفي با ميانگين و انحراف استاندارد و در سطح استنباطي با استفاده از آزمون ANOVA2×2 و t مستقل و همبسته و به وسيله ي نرم افزار Spss نسخه21مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها تفاوت معناداري در نمرات پس آزمون مابين گروه هاي تجربي و كنترل وجود داشت. گروه مداخله نمرات بيشتري كسب كرد. نتيجه گيري تمرينات يكپارچگي حسي-حركتي سبب رشد مهار تهاي حركتي ظريف و درشت شد و اين تاثير به طور قابل توجهي بيشتر از برنامه آموزش كلاسي بود.

Purpose: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of integrated sensory-motor training on motor skills in children with educable mental retardation. Methods: 30 mentally retarded female from primary school were selected through purposive sampling. Then, they were homogenized based on their pretest scores and were divided in to two groups: (fifteen experimental & fifteen control group). The control group reached to 10 subjects as Five subjects were dropped out during the experiment. In this research, ‘Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency was used. Sensory stimulation and physical exercises were practiced by the experimental group during 24 sessions. Each session was 45 minutes long and was held three times a week. The control group performed the normal class programs. After 24 sessions both groups were tested. To investigate the research hypothesis, Paired T-test and ANOVA 2×2 by SPSS software (version21) were used. Results: There was a asignificant difference between the two groups (P < 0.001) in post‒test. Moreover, in gross skills, there was a significant improvement from pre-test (22.33 ± 9.77) to post test (32.67 ± 8.33) in experimental groups. But there was no significant improvement in gross skills in control group (P = 0.191). In fine skills there was significant improvement from pre-test (28.47±16.82) to post test (47.27 ± 17.70) in experimental groups. But there was no significant improvement in fine skills in control group ( P= 0.563). Conclusions: Sensory‒Motor integrative training improved fine and gross motor skills.