مقايسۀ اثربخشي درمان هيجان محور و درمان شناختي رفتاري بر انسجام خانوادگي و رضايت زناشويي همسران جانباز شهرستان خرم آباد

The comparison of the effectiveness of emotionally focused therapy and cognitive behavioral therapy on family cohesion and marital satisfaction of veteran' wives in Khoramabad city

زمينه: بهبود رضايت زناشويي و انسجام خانواده جانبازان به دليل هشت سال دوران جنگ و مشكلات جسمي و رواني آنان از اهميت بالايي برخوردار است. تحقيقات اثربخشي درمان هيجان محور و درمان شناختي رفتاري را بر بهبود عملكرد خانواده در جوامع آماري مختلف اثبات كرده است. هدف: لذا اين پژوهش با هدف مقايسۀ اثربخشي درمان هيجان محور و درمان شناختي رفتاري بر انسجام خانوادگي و رضايت زناشويي همسران جانباز شهرستان خرم­ آباد انجام شد. روش: روش پژوهش، نيمه ­آزمايشي همراه با پس ­آزمون و پيگيري و نمونه 60 نفر از همسران جانباز بود كه به شيوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش اول، 10 جلسۀ درمان هيجان محور و گروه آزمايش دوم، 8 جلسۀ درمان شناختي رفتاري دريافت كرده و گروه گواه در ليست انتظار قرار داده شد. ابزار پژوهش پرسشنامۀ انسجام خانواده ساماني (1381) و رضايت زناشويي انريچ (1998) بود. داده­ ها با استفاده از روش تحليل وريانس اندازه ­گيري مكرر تجزيه و تحليل شدند. يافته ­ها: در مرحلۀ پس­ آزمون هر دو مداخله به صورت معناداري باعث افزايش انسجام خانواده و رضايت زناشويي شدند (0/05p). نتيجه­ گيري: بنابراين، مي­ توان از درمان شناختي رفتاري و درمان هيجان محور در جهت بهبود انسجام خانواده و رضايت زناشويي جانبازان استفاده نمود.

Background: Improving marital satisfaction and family cohesion of the veterans' family is important because of eight years of war and their physical and psychological problems. The research has proven the effectiveness of emotion-focused therapy and cognitive-behavioral therapy on improving family functioning in different statistical societies. Aims: Therefore, the purpose of this study was to the comparison of the effectiveness of emotionally focused therapy and cognitive behavioral therapy on family cohesion and marital satisfaction of veteran' wives in Khoramabad city. Method: The method of present study was quasi-experimental with post-test and follow-up. The sample, including 60 veteran' wives in were selected in available manner and were assigned randomly into two experiment and one control groups (each group 20 persons). The first experiment group received 10 emotionally focused therapy sessions and the second the same numbers for cognitive behavioral ones and control group were placed in waiting list. Tool used in this study was included family cohesion (Samani,1381) and marital satisfaction (Enrich, 1989) questionnaires. Data were analyzed using analysis of used repeated masseur variance. Results: In posttest phase, Interventions increased the family cohesion and marital satisfaction significantly (p>0.05). Also, the emotional therapy group has sustainability effect in the follow-up stage, but it isn’t significant compared to post-test (p<001). Conclusions: So, emotionally focused therapy and cognitive behavioral therapy can be utilized for improving family cohesion in veterans.