رابطۀ خودگويي با خود ناتوانسازي در بازيكنان فوتبال

The Relationship Between Self-talk and Self-handicapping Style of Soccer Players

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه سبك خودگويي و خود ناتوانسازي در بازيكنان فوتبال شهرستان اروميه بود. در اين پژوهش توصيفي- همبستگي، 260 نفر از بازيكنان فوتبال شهرستان اروميه (دامنۀ سني 16 تا 32 سال، 230 مرد و 30 زن) به صورت داوطلبانه شركت كردند. روش ها: ابزار شامل پرسشنامۀ خودگويي كالوت و پرسشنامۀ خود ناتوان سازي جونز و رودوالت بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج: نتايج حاصل نشان داد كه رابطۀ معناداري بين ابعاد خودگويي مثبت (جهت گيري مثبت و آموزش خود براي مقابله( و خود ناتوان سازي وجود ندارد، ولي بين ابعاد خودگويي منفي و خود ناتوان سازي رابطۀ منفي معني دار وجود دارد (اضطراب، كوچك انگاري و خشم). به طوركلي نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نيز نشان مي دهد كه خودگويي مي تواند خود ناتوان سازي را پيش بيني كند. نتيجه گيري: بنابراين نتايج بيانگر آن است كه نبايد ريشۀ عمل ارادي و رفتار انسان را تنها در مغز و حيات رواني جستجو كرد، بلكه عمل ارادي و رفتار انسان را بايد با در نظر داشتن ارتباطات به ويژه با تأكيد بر ارتباطات كلامي كه با مداخلۀ گفتار دروني ايجاد مي شود، مورد تجزيه و تحليل قرار داد.

Purpose: The purpose of this research was to investigate the relationship between self-talk style and self-handicapping style of soccer players in Urmia. In this descriptive- correlational study, 260 Urmia soccer Players (aged between 16-32 yrs.) cooperated voluntarily. Methods: Kalout’s self-talk questionnaire and Rodoalt’s and Jone’s self-handicapping questionnaire were used. The data were analyzed by using descriptive statistic, Pearson’s correlation coefficient, and regression analysis. Results: The results indicated that there was no significant relationship between positive self-talk, and self-handicapping aspects (positive orientation, self-instruction for resistance), but there was a significant negative relationship between negative self-talk, and self-handicapping aspects (dismissiveness, anger, and anxiety) . The regression analysis showed self-talk can predict self-handicapping, too. Conclusion: Overall, we should not probe root of the voluntary act only in the brain and mental life but also voluntary action and human behavior. They must be analyzed in regard to communications especially verbal communication created by intervention of inner talk.