تأثير ناهمسانگردي بر روي مقاومت و الگوهاي گسيختگي اسليت هاي منطقه بروجرد در آزمايش برزيلي

هدف از اين مطالعه بررسي تأثير ناهمسانگردي بر روي رفتار مقاومتي و الگوهاي گسيختگي اسليت هاي منطقه بروجرد در آزمايش برزيلي مي باشد. به اين منظور تعداد 6 بلوك از نقاط مختلف واقع در شمال و شرق بروجرد انتخاب شده است. بعد از آماده سازي نمونه ها و ارزيابي خصوصيات سنگ شناسي و فيزيكي آن ها، آزمايش مقاومت كششي برزيلي در 7 زاويه ناهمسانگردي (زاويه بين جهت بارگذاري و سطح ناهمسانگردي) شامل صفر، 15، 30، 45، 60، 75 و 90 درجه بر روي نمونه هاي ديسكي شكل انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه براي تمامي نمونه ها، حداكثر مقاومت كششي برزيلي در زاويه 90 درجه حاصل شده است. در حالي كه كمترين مقاومت كششي در زواياي 15 و 30 درجه مشاهده شده است. هم چنين شاخص ناهمسانگردي برزيلي براي تمامي نمونه ها تعيين شده است. مشاهده الگوهاي گسيختگي نمونه ها بعد از آزمايش برزيلي حاكي از وجود سه نوع گسيختگي غالب در جهت ناهمسانگردي (PA)، در عرض ناهمسانگردي (AA) و شكستگي منحني شكل (CF) مي باشد. هم چنين زاويه انتقال تغيير نوع گسيختگي غالب از شكستگي در جهت ناهمسانگردي به شكستگي در عرض ناهمسانگردي براي نمونه هاي مورد مطالعه تعيين شده است. در نهايت، ارتباط بين طول شكستگي ها و مقاومت كششي برزيلي نمونه ها بررسي شده است.