ارائه مدلي براي يادگيري مادام‌العمر در كاركنان ناجا

مقدمه: پليس براي ايفاي نقش نظم و امنيت در جامعه بايد متناسب با تغييرات پرشتاب محيطي، برنامه‌هاي هدفمندي براي نهادينه‌سازي يادگيري در خود ايجاد كند. لذا هدف پژوهش حاضر، ارائه مدلي براي يادگيري مادام‌العمر كاركنان ناجا در اين مسير است.  روش: پژوهش حاضر ازنظر رويكرد آميخته، از نوع اكتشافي و ازنظر هدف پژوهشي، كاربردي است. شركت‌كنندگان در بخش كيفي، 15 نفر از خبرگان و متخصصان ناجا و در بخش كمي، كليه كاركنان معاونت‌هاي آموزش و نيروي انساني فرماندهي انتظامي استان‌ها به تعداد 655 نفر بودند كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب انتخاب شده است. ابزار گردآوري داده‌ها در بخش كيفي، بررسي متون و مصاحبه نيمه‎ساختمند و در بخش كمي، سه نوع پرسشنامه محقق‎ساخته در مرحله اول (تحليل اكتشافي)، مرحله دوم (تحليل تأييدي) و تناسب مدل نهايي پژوهش است. پايايي پرسشنامه از طريق آلفاي كرونباخ محاسبه شد (0/92)، و روايي آن از طريق روايي سازه تأييد شد. براي تحليل داده‌ها، از تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي با استفاده از نرم‌افزار Amos و Lisrel و همچنين از آزمون‌هاي t زوجي، دوجمله‌اي و فريدمن با استفاده از نرم‌افزار Spss استفاده شد. يافته‌ها:بر اساس مصاحبه با خبرگان و بررسي متون و تحليل داده‌ها، نتايج نشان داد كه عوامل اثرگذار بر يادگيري مادام‌العمر كاركنان ناجا شامل سه عامل شايستگي‌هاي يادگيري مادام‌العمر، محرك‌هاي يادگيري مادام‌العمر و سبك‌هاي يادگيري، نه مؤلفه و 55 شاخص است. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه براي ارتقاي يادگيري مادام‌العمر، پنج راهبرد و شش دسته سازوكار قانوني، مالي، فرهنگي، ساختاري، آموزشي و انساني تدوين شد. درنهايت، مدلي مشتمل بر سه عوامل، نه مؤلفه، 55 شاخص، پنج راهبرد و شش سازوكار تدوين شد و تناسب مدل با استفاده از پرسشنامه به تأييد رسيد.