تدوين راهبردهاي توسعه گردشگري با رويكرد امنيت ملي

مقدمه: رونق و توسعه گردشگري منوط به امنيت است. بدون امنيت، توسعه گردشگري شكل نخواهد گرفت و بين اين دو مفهوم، رابطه مستقيم و تنگاتنگي برقرار است. بر همين اساس، هدف پژوهش حاضر، تدوين راهبردهاي توسعه گردشگري با رويكرد امنيت ملي در استان‌هاي مركزي و شرقي كشور است. روش: پژوهش حاضر از نوع توسعه‌اي و روش آن، مبتني بر برنامه‌ريزي راهبردي است. جامعه آماري پژوهش شامل خبرگان حوزه گردشگري، آمايش سرزمين، امنيت، آينده‌پژوهي، برنامه‌ريزي راهبردي، جامعه‌شناسي، جرم‌شناسي، جغرافيا و ... از دانشگاه‌هاي تهران، تربيت مدرس، شهيد بهشتي و سازمان ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع‌دستي است كه 30 نفر از آن‌ها بر اساس روش گلوله‌برفي انتخاب شده‌اند. از روش SWOT و ماتريس كمي QSPM براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها استفاده شده است. يافته‌ها: در بين نقاط قوت، استقرار تأسيسات، تجهيزات و اماكن فراغتي با ديد امنيتي و وجود بسترهاي لازم توسعه گردشگري با نمره 0.18 بالاترين امتياز و وجود زمين‌هاي مناسب به‌منظور گردشگري فرهنگي و تاريخي با نمره 0.11 حائز امتياز كمتري شده است. در بين نقاط ضعف مشكل جذب اعتبارات و سرمايه‌هاي لازم و ناشناس بودن منطقه و ضعف در اطلاع‌رساني بهتر با امتياز 0.09 بيشترين امتياز را دارا مي‌باشند. در بين نقاط فرصت، تلاش براي جذب سرمايه‌هاي بخش خصوصي در حوزه گردشگري، وجود نيروي انساني جوان در منطقه و توجه پدافندي به ويژگي‌هاي همان منطقه با نمره 0.21 بيشترين امتياز به خود اختصاص داده است. در بين نقاط تهديد، تخريب محيط بر اثر اهمال گردشگران و از بين رفتن جذابيت‌هاي طبيعي با نمره 0.11 بيشترين امتياز را دارند. نتيجه‌گيري: بر اساس ماتريس SWOT­، موقعيت توسعه گردشگري ملي در استان‌هاي موردمطالعه با رويكرد امنيتي در قسمت راهبردهاي تنوع (ST) قرار مي‌گيرد.