تأثير زمان‌هاي گوناگون تزريق GnRH بر عملكرد توليدمثلي ميش‌هاي لك‌قشقايي سوپراوولاسيون‌شده با eCG در شرايط پرورش عشايري

به منظور بررسي تأثير زمان‌هاي مختلف تزريق GnRH بر فعاليت‌هاي توليدمثلي ميش‌هاي لك‌قشقايي سوپراووله‌شده با eCG در فصل پاييز، 60 رأس ميش (2 تا 3 ساله و ميانگين وزني 1.8±49 كيلوگرم) انتخاب شدند. چرخه فحلي ميش‌ها با اسفنج‌هاي پروژسترون‌دار براي يك دوره 14 روزه هم‌زمان شد. يك روز قبل از خارج نمودن اسفنج‌ها، 400 واحد بين‌المللي eCG به صورت درون‌ماهيچه‌اي تزريق شد. سپس ميش‌ها بر اساس عدم دريافت (شاهد) يا دريافت GnRH، در روزهاي يك، هفت و 12 پس از فحلي به چهار گروه تقسيم شدند و طي دو چرخه فحلي پياپي، شاخص‌هاي توليدمثلي مانند نرخ بازگشت به فحلي و نرخ آبستني اندازه‌گيري و بين گروه‌ها مقايسه شد. نتايج نشان داد بين گروه‌هاي مختلف آزمايشي از لحاظ نرخ بازگشت فحلي، نرخ آبستني، ميش‌هاي زايمان‌كرده، فكانديتي و پروليفيكيسي تفاوتي وجود نداشت (P 0/05)، ولي نرخ دوقلوزايي در ميش‌هايي كه در روزهاي هفت و 12 پس از فحلي به آن‌ها GnRH تزريق شد، نسبت به گروهي كه در روز نخست پس از فحلي GnRH دريافت كردند، كمتر بود (P 0/05). غلظت پروژسترون سرم در ميش‌هاي آبستن، زايمان‌كرده، تك‌قلوزا و دوقلوزا كه پس از فحلي به آن‌ها GnRH تزريق شد، بيشتر از ميش‌هاي شاهد بود (P 0/05). به‌طور كلي استفاده از GnRH طي روزهاي مختلف پس از جفت‌گيري در ميش‌هاي لك‌قشقايي سبب افزايش غلظت پروژسترون گرديد. علاوه بر اين نرخ دوقلوزايي در ميش‌هاي دريافت‌كننده GnRH در روز نخست نسبت روزهاي هفتم و دوازدهم پس از فحلي به‌طور معني‌داري بيشتر بود.