تنوع ژنتيكي گاماروس در رودخانه هاي شرق استان تهران با استفاده از توالي يابي ژن CO1 ميتوكندريايي

خانواده گاماريده از شاخص ترين و متنوع ترين خانواده هاي راسته دوجورپايان هستند. دوجورپايان غذاي اصلي بسياري از گونه هاي ماهي هستند و نسبت به آلودگي محيطي حساسيت بالايي دارند، بنابراين داراي اهميت اقتصادي و اكولوژيكي مي باشند. به دليل تفاوت در ويژگي هاي ريخت شناسي و اكولوژيكي گونه هاي مختلف، گام اول شناسايي گونه هاي آن هاست. جمع آوري و شناسايي گونه اي جنس Gammmarus در رودخانه هاي شرق استان تهران، يعني جاجرود، حبله رود و لار هدف اصلي اين مطالعه مي باشد. براي اين منظور 10 ايستگاه نمونه‌برداري در بخش هاي مختلف رودخانه هاي جاجرود، حبله رود و لار انتخاب شد. نمونه برداري به صورت فصلي از مهر ماه 1392 تا تير ماه 1393 انجام شد. از هر ايستگاه 20 نمونه با استفاده از نمونه بردار درج (dredge) جمع آوري، در الكل اتانول 96 تثبيت و براي انجام مراحل بعدي به آزمايشگاه منتقل گرديد. شناسايي با استفاده از كليـدهاي شناسايي موجود تا سطح گونه انجام شد و نتايج نشان داد كه همه نمونه ها متعلق به گونه Gammarus komareki مي باشند. پس از انجام عمليات شناسايي، بررسي هاي مولكولي با استخراج DNA، بررسي كيفيت آن، جداسازي ژن ميتوكندريايي ناحيه CO1 به وسيله پرايمر يونيورسال تحت شرايط PCR و در انتها توالي يابي انجام شد. پس از انجام توالي يابي نتايج آن با ژن هاي موجود در بانك جهاني ژن (GenBank) مقايسه شد. سپس توالي هاي نمونه هاي مناطق مختلف با هم مقايسه گرديد و درخت فيلوژني ترسيم شد. اين تحقيق نشان داد كهG. komareki داراي جمعيت هاي متنوعي در رودخانه هاي شرق استان تهران مي باشد. با اين كه از نظر ريخت شناسي تفاوت عمده اي در اين جمعيت ها مشاهده نشد. هم چنين فراواني آن در ايستگاه هاي مختلف متفاوت بود كه بيانگر اختلاف شرايط محيطي رودخانه ها بود.