تأثير غيرخطي شاخص توسعه انساني بر پايداري اقتصادي در كشورهاي توسعه يافته

چشم انداز پايداري با هدف عدالت در حوزه روابط انسان و طبيعت شامل سه رابطه خاص عدالت بين نسلي، عدالت درون نسلي و عدالت بين انسان و طبيعت است. از طرفي مطابق نظريات جديد رشد، انسان به عنوان عامل اساسي در رشد و توسعه اقتصادي جوامع مد نظر مي باشد. از اين رو، هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير شاخص توسعه انساني بر پايداري اقتصادي كشورهاي توسعه يافته است. بدين منظور از شاخص توسعه انساني(HDI) و شاخص تركيبي جديد و كلان پايداري اقتصادي ارائه شده توسط بنياد FEEM با توجه به حداكثر اطلاعات موجود، براي دوره زماني 2014-2007  استفاده شده است. نتايج به دست آمده از برآورد الگو روش اقتصاد سنجي داده هاي تابلويي براي كشورهاي توسعه يافته، وجود رابطۀ غيرخطي وآستانه اي را نشان مي دهد بدين معني كه تا قبل از نقطه برگشت رابطه منفي و بعد از آن رابطه مثبت مي شود. همچنين با افزايش در شاخص توسعه انساني پايداري اقتصادي در اين كشورها افزايش مي يابد.