سطح بهينه تقاضا و عرضه كالاي عمومي در يك الگوي تعادل عمومي با وجود ماليات ليندالي

در دنياي واقعي كالاهايي وجود دارند كه مصرف كننده گان گرچه حاضرند، با پرداخت هزينه آن ها، صاحب آن شوند، ولي امكان تهيه آن توسط بازار وجود ندارد. اين كالاها، كالاهاي عمومي هستند كه همه افراد، از مصرف آن ها منتفع مي شوند و در مورد آن ها، اصطلاحاً بازار شكست مي خورد. ميزان توليد بهينه كالاي عمومي جهت جداكثرسازي مطلوبيت افراد، يكي از شاخص هاي سنجش عملكرد دولت است. در اين مقاله سه بخش خانوار، بنگاه و دولت مقام پولي حضور دارند كه هر بخش با توجه به محدويت هايي كه با آن روبروست، به دنبال بهينه يابي اهداف خود مي باشند. نتايج حاصل از بهينه يابي تابع مطلوبيت خانوارها، مقادير بهينه تقاضاي كالاي عمومي كه متناسب با پرداختي مردم به عنوان ماليات است را ارائه مي كند. همچنين بهينه يابي تابع توليد كالاي عمومي، ميزان توليد بهينه كالا و خدمات عمومي را نتيجه مي دهد. مقايسه مقدار بهينه تقاضاي كالاي عمومي و ميزان توليد بهينه آن، نشان مي دهد كه فاصله زيادي بين مقادير بهينه وجود دارد.