برآورد فاصله اطمينان براي حدّ آستانه‌اي نابرابري درآمد در ايران

اين مطالعه به جهت برآورد فاصله اطمينان براي بررسي اثرات حدّ آستانه‌اي نابرابري درآمدي بر رشد اقتصادي در ايران براي دوره‌ي 1353 تا 1391 صورت گرفته است. به طور كلّي هدف پژوهش حاضر، ساختن فاصله اطمينان براي اندازه مطلوب نابرابري درآمدي است، يعني آن اندازه از نابرابري درآمدي كه متضمن رشد اقتصادي مطلوب براي اقتصاد ايران ‌باشد. اين اندازه موسوم به حدّ آستانه‌اي مي‌باشد، يعني اندازه نابرابري درآمدي بيش از اين حد، اثرات منفي بر رشد اقتصادي دارد. بدين منظور ابتدا با استفاده از مدل رگرسيون آستانه دو بخشي هانسن، رابطه‌اي براي محاسبه‌ي اثرات حدّ آستانه‌اي نابرابري درآمدي با توجّه به تاثير آن بر رشد اقتصادي ايران بدست آورده، سپس آزمون خودگردان سازي براي آزمون فرضيّه خطّي بودن در مقابل فرضيّه وجود الگوي حدّ آستانه‌اي انجام شد و در نهايت از آماره نسبت درست‌نمايي براي ساختن فاصله اطمينان براي حدّ آستانه استفاده گرديد. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه نابرابري درآمدي در ايران از يك الگوي حدّ آستانه‌اي دو بخشي پيروي مي‌كند كه مقدار اين آستانه نيز 0/417 است. همچنين نتايج آماره نسبت درست‌نمايي نشان مي‌دهد كه حدّ آستانه‌اي نابرابري درآمدي درون فاصله اطمينان قرار دارد.