مطالعات كاربردي و تلفيقي ليزر رامان اسپكتروسكوپي و ريزدماسنجي در محاسبه شوري ميانبارهاي سيال: مطالعه موردي كانسار فلوئوريت سولكان، زنجان (شمال غرب ايران)

كانسار فلوئوريت سولكان در زون سنندج ـ  سيرجان و در مجاورت معدن روي ـ  سرب انگوران (حدود 500 متر) واقع شده است. ليتولوژي غالب در محدوده كانسار سولكان شامل سنگ هاي دگرگوني آمفيبول شيست، ميكاشيست، مرمر گرافيت دار و گنايس با سن پركامبرين مي باشد. جهت تعيين شرايط تشكيل كاني سازي فلوئوريت سولكان از ديدگاه ترموديناميكي و فيزيكوشيميائي، ميانبارهاي سيال به دام افتاده در كاني فلوئوريت با كاربرد دو روش ريزدماسنجي و ليزر رامان اسپكتروسكوپي و به صورت تلفيقي مورد مطالعه قرار گرفتند. ميانبارهاي سيال اوليه و دو فازي غني از مايع كه داراي فراواني زيادي در كاني فلوئوريت مي باشند، جهت انجام مطالعات انتخاب گرديدند. در ميانبارهاي سيال مورد مطالعه دماي همگن شدن به فاز مايع در محدوده ي 120 تا 190 درجه ي سانتي گراد تعيين گرديد. نقطه ذوب نهايي يخ نيز در محدوده ي 25.5 ـ  تا 14.4 ـ  درجه سانتي گراد اندازه گيري شد. بر اساس اندازه گيري هاي ريز دماسنجي، بيشترين فراواني شوري (NaCl+CaCl2) برآورد شده در سيستم H2O–NaCl–CaCl2 در محدوده 18 تا 20 درصد قرار مي گيرد. بر روي يك ميانبار سيال منفرد از مجموعه ميانبارهاي سيال اوليه و دو فازي غني از مايع در كاني فلوئوريت اندازه گيري هاي ليزر رامان اسپكتروسكوپي انجام گرفت. با استفاده از توزيع كوشي– لورنتز طيف بدست آمده و رابطه Δv1= 3222.8 + 1.69 sal شوري فاز مايع در دو مرحله به ترتيب 18.6 و 18.1 درصد محاسبه شد. مقدار شوري بدست آمده با استفاده از روش ليزر رامان اسپكتروسكوپي و مقايسه آن با مقدار شوري تعيين شده از روش سرمايش، نشان دهنده تطابق معني دار نتايج اين دو روش مي باشد.