كليدواژه :
تجربه زيسته , برنامه‌درسي تجربه شده , رشته آموزش ابتدايي , تربيت معلم
چكيده فارسي :
هدف پژوهش مطالعه تجربه زيسته استادان و دانشجويان دانشگاه فرهنگيان تهران بود. در اين پژهش از روش پديدارشناسي استفاده شد. در اين روش معناي تجارب زندگي چند فرد در مورد يك مفهوم يا پديده توصيف مي‌شود. در اين مطالعه تجارب دانشجويان و استادان از برنامه‌درسي جديد رشته آموزش ابتدايي بررسي گرديد. مشاركت كنندگان اين پژوهش 19 نفر بودند كه تعداد 13 نفز از آنها دانشجوي سال آخر رشته آموزش ابتدايي و 6 نفر از آنها از اعضاء هيأت علمي يا مدرسان تمام وقت دانشگاه بودند كه در گروه آموزش ابتدايي تجربه تدريس داشتند. بر اساس ساختار مصاحبه تحليل فهم و تصورات پديداري دانشجويان و استادان از تجربه برنامه‌درسي رشته آموزش ابتدايي در شش موضوع تصوير ذهني از دانشگاه، ارزيابي از برنامه‌هاي درسي، همخواني برنامه تدريس استادان با سرفصل هاي رشته، تحول تلقي از برنامه هاي ضروري براي ورود به حرفه معلمي، نقاط ضعف و قوت برنامه جديد، و توصيف تجربه يادگيري هيجان انگيز اثربخش انجام گرديد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه تصورات دانشجويان از دانشگاه با شرايط واقعي كه تجربه كردند كاملا متفاوت است و استادان نيز بر اين باور بودند كه دانشجويان در تجربه‌هاي نخستين خود با مشكل تعارض انتظارات و ادراكات مواجه مي‌شوند. در ارتباط با مقوله ارزيابي مهمترين واكنش دانشجويان به تكراري بودن واحدهاي درسي و غير عملي بودن آنها بود. در حالي كه استادان در كل نسبت به آماده بودن شرايط و زيرساخت لازم براي اجراي برنامه ترديد داشتند. دانشجويان و استادان تقريباً نسبت به همخواني سرفصل‌ها با برنامه مصوب تلقي مشتركي دارند، اما دانشجويان عدم توجه به سرفصل را بي‌برنامه بودن و عدم تعهد به اجراي برنامه ولي استادان تغيير در سرفصل را به نياز واقعي دانشجويان نسبت مي‌دادند. دانشجويان مهمترين نقطه ضعف برنامه‌درسي را محتواي تكراري و غيركاربردي آن مي‌دانند اما استادان عدم توجه برنامه به تفكر فلسفي و روحيه پژوهشگري نسبت دادند. و نهايتاً دانشجويان در توصيف تجربه هيجان انگيز خود به موقعيت‌هاي اشاره كردند كه در آن مديريت يادگيري و فعاليت به خود آنها واگذار شده بود در حالي كه استادان غالباً رويداد هيجان انگيزي را گزارش نكردند و برخي از آنها هيجان انگيز بودن يادگيري را از طريق ارتباط و احترام متقابل توضيح دادند.
چكيده لاتين :
The purpose of this paper was to study lived experience of faculty members and students of Tehran Farhangian University In this study, the phenomenological method was used. In this study, the experiences of students and professors from the new curriculum of elementary education were reviewed. The participants of the study were 19 people, of whom 13 were the final year of elementary education, and 6 of them were faculty member. Based on the structure of the interview, the analysis of the students' and faculty's phenomenal perceptions of the experience of the curriculum of elementary education in six subjects of the mental image of the university, assessment of curricula, the correspondence of the teacher's curriculum with the subject headings, the development of the notion of the necessary programs for entering the profession Teacher, the strengths and weaknesses of the new program, and the description of an exciting, effective learning experience.
The results of the research show that the students' perceptions of the university are very different, and the professors also believed that students encountered a problem of conflicts of expectations and perceptions. Regarding the assessment category, the most important reaction of students was to repeat courses and to make them impractical. While the professors in general were skeptical about the availability of the conditions and infrastructure necessary to run the program. Students find the most important disadvantage of the curriculum as repetitive. Finally, the students described the excitement of their own experiences where the management of learning and activity was left to them.
