بررسي وضعيت كم‌خوني ناشي از فقر آهن در دانش‌آموزان دبستاني شهر اصفهان و تأثير تغذيه بر بهبود آن

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع كم‌خوني ناشي از فقر آهن و تأثير تغذيه مناسب داراي آهن بر رفع كمبود اين عنصر معدني در دانش‌آموزان دبستاني شهر اصفهان انجام شد. روش‌ها: در اين پژوهش مداخله‌اي، 200 دانش‌آموز 7 تا 12 ساله دو دبستان شهر اصفهان به شيوه تصادفي انتخاب شدند و پس از اندازه‌گيري نمايه توده بدني (Body mass index يا BMI)، نمونه‌ خون آن‌ها جهت بررسي شاخص‌هاي مورد نظر گرفته شد. سپس 35 نفر از دانش‌آموزان داراي فريتين كمتر از 12 ميكروگرم در ليتر و هموگلوبين كمتر از 12 گرم در دسي‌ليتر انتخاب شدند و با ارايه آموزش و الگوي غذايي مناسب، پس از سه ماه مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و سطح معني‌داري 0.050 تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: شيوع كم‌خوني، فقر آهن و كم‌خوني ناشي از فقر آهن به ترتيب 6.0، 8.0 و 3.5 درصد بود. مقدار فريتين و هموگلوبين قبل از رژيم غذايي به ترتيب 10.11 ± 27.59 ميكروگرم در ليتر و 0.97 ± 13.04 گرم در دسي‌ليتر گزارش شد كه پس از مداخلات تغذيه‌اي افزايش يافت (به ترتيب 10.07 ± 30.88 ميكروگرم در ليتر و 0.87 ± 13.35 گرم در دسي‌ليتر). طي سه ماه پژوهش، اختلاف معني‌داري بين ميانگين هموگلوبين و فريتين در سطح اطمينان 95 درصد مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: تغذيه مناسب با مواد حاوي آهن، مي‌تواند سبب بهبود آهن موجود در سرم خون كودكان مبتلا به كم‌خوني ناشي از فقر آهن شود. همچنين، پيشنهاد مي‌گردد برنامه غربالگري كودكان سن رشد در نظر گرفته شود و در صورت لزوم تحت درمان قرار گيرند.