بررسي تأثير مداخله آموزشي بر اضطراب پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهر اراك: كاربرد مدل پرسيد

مقدمه: افراد مشغول به كار در مشاغلي مانند پرستاري داراي استرس فراوان و در معرض ابتلا به اختلالات اضطرابي(Anxiety disorders ) مي‌باشند. هدف اين مطالعه تعيين تأثير برنامه آموزشي آرام‌سازي كاربردي براساس PRECEDE model بر كاهش اضطراب پرستاران در سال 1392-1391بود. روش‌ها: در اين مطالعه مداخله‌اي با گروه شاهد، 40 كارشناس پرستاري از بيمارستان حضرت ولي عصر (عج) در گروه مداخله و 40 كارشناس پرستاري از بيمارستان حضرت اميرالمومنين (ع) شهر اراك در گروه شاهد قرار داشتند، گروه مداخله و شاهد به صورت تخصيص تصادفي انتخاب شدند. جهت سنجش اضطراب از پرسش‌نامه (State-Trait Anxiety Inventory) Spielberger و جهت مداخله از پرسش‌نامه طراحي شده براساس PRECEDE model استفاده گرديد. مداخله به مدت 7 جلسه و هر جلسه 60 تا 90 دقيقه انجام گرديد. تكميل پرسش‌نامه قبل، بلافاصله و شش ماه بعد از مداخله صورت گرفت. داده‌ها در نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. مقدار( p 0.05)معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين نمره اضطراب آشكار و پنهان قبل از مداخله بين دو گروه اختلاف معني‌دار نداشت (0.3=P ). اما بلافاصله بعد از مداخله و نيز 6 ماه بعد از مداخله ميانگين نمره اضطراب آشكار و پنهان در گروه مداخله به طور معني‌دار كمتر از گروه شاهد شد ( P 0.001). بلافاصله و نيز 6 ماه بعد از مداخله ميزان عوامل مستعد كننده، قادركننده، تقويت‌كننده و رفتارهاي مقابله با اضطراب در گروه مداخله نسبت به شاهد افزايش معني‌دار داشت ( P 0.001). نتيجه‌گيري: يافته‌ها تأثير برنامه آموزشي بر اساس الگوي پرسيد را جهت كاهش اضطراب پرستاران تأييد مي‌نمايد. به نظر مي‌رسد استفاده از مداخله‌هاي آموزشي مبتني بر الگوي پرسيد (به خصوص آموزش‌هاي بهبود سلامت جسمي و روحي) بتواند در جمعيت‌هاي خاص و در كل جامعه باعث ارتقاي سلامت و افزايش كارايي جامعه مورد نظر شود.