نگرش‏هاي ناكارآمد و ارتباط آن با استرس، اضطراب و افسردگي در مبتلايان به سرطان‏پستان

مقدمه: سرطان پستان به عنوان شايع‏ترين و تأثيرگذارترين سرطان از نظر عاطفي و رواني در بين زنان، موجب بروز مشكلات هيجاني و عاطفي عميقي همچون استرس، اضطراب و افسردگي در بيمار و خانواده وي مي‏شود. يكي از عوامل احتمالي موثر در پيدايش افسردگي، اضطراب و استرس در افراد بر اساس مدل‌هاي شناختي، تحريف‌هاي شناختي و نگرش‏هاي ناكارآمد نسبت به شرايط است. شيوع بالا و تاثيرات گسترده و مهم استرس، ‌اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به سرطان پستان در ابعاد مختلف زندگي بيماران و تأثير نگرش‏هاي ناكارآمد در شكل‏گيري اين مؤلفه‏ها، محققان را برآن داشت تا مطالعه‏اي را با هدف تعيين ارتباط بين نگرش‏هاي ناكارآمد با استرس، ‌اضطراب و افسردگي در مبتلايان به سرطان پستان اجرا نمايند. روش‌ها: اين مطالعه، پژوهشي از نوع توصيفي همبستگي بود كه به شكل مقطعي اجرا شد. 297 بيمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به يكي از مراكز درماني تخصصي سرطان اصفهان، به روش در دسترس در مدت 6 ماه وارد مطالعه گرديدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از چك ليست اطلاعات دموگرافيك و اطلاعات موجود پرونده بيمار، پرسشنامه سنجش نگرش‏هاي ناكارآمد (DAS-26 يا dysfunctional attitudes questionnaire) و پرسش‌نامه سنجش استرس، اضطراب و افسردگي (DASS-42 يا depression, anxiety, and stress scale) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS18 و بكارگيري روش‌هاي آمار توصيفي و تحليلي، مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمره نگرش‏هاي ناكارآمد واحدهاي مورد پژوهش 87.35 ( 27.53) بود. همچنين ميانگين نمره استرس، اضطراب و افسردگي واحدهاي پژوهش به ترتيب 14.16 ( 9.38، 11.64 ( 8.27) و 12.06 (9.52) بود. نتايج نشان داد كه ارتباط آماري معني‏داري بين نگرش‏هاي ناكارآمد با استرس، اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به سرطان پستان وجود دارد ( p 0.05). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي مطالعه‌ حاضر در مبتلايان به سرطان پستان با نمرات بالاتر نگرش‏هاي ناكارآمد، ميزان استرس، اضطراب و افسردگي بيشتري وجود داشت. به علاوه پايين بودن نمره نگرش‏هاي ناكارآمد يك فاكتور مهم محافظت كننده در برابر بروز استرس، اضطراب و افسردگي در اين بيماران مي باشد.