پيش‌بيني كننده‌‌هاي اضطراب بارداري و زيرمقياس‌هاي آن در زنان باردار شهر بيرجند در سال 1395

مقدمه: دوران بارداري به عنوان يكي از مهم‌ترين دوره‌هاي زندگي زنان، با تغييرات فيزيكي، رواني و اجتماعي خاصي همراه است، اما اين تغييرات هميشه مطلوب نبوده و گاهي باعث نگراني و اضطراب مادر مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين پيش‌بيني كننده‌هاي اضطراب بارداري و زيرمقياس‌هاي آن در زنان باردار شهر بيرجند انجام شد. روش‌ها: مطالعه جاري توصيفي- تحليلي در سال 1395 بر روي 380 مادر باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر بيرجند انجام گرفت. نمونه‌گيري به روش چندمرحله‌اي تصادفي انجام شد. از پرسش‌نامه اطلاعات فردي و سوابق بارداري، پرسش‌نامه اضطراب بارداري Vandenberg و پرسش‌نامه رضايت زناشويي MSQ (Marital satisfaction questionnaire) براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS با استفاده از آزمون‌هاي آناليز كوواريانس يك متغيره و چند متغيره تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمره اضطراب بارداري 1.13 ± 3.78 (دامنه تغييرات 7-1) بود و نشان داد كه 54 درصد از مادران اضطراب را در بارداري تجربه مي‌كردند. متغيرهاي تعداد فرزند، رضايت زناشويي، جنسيت جنين، خواسته بودن جنس جنين در مجموع 17.7 درصد از تغييرات اضطراب بارداري را پيش‌بيني كرده بودند. متغيرهاي سن مادر، بارداري خواسته، تحصيلات مادر و همسر، وضعيت اشتغال مادر و همسر، هفته بارداري و درآمد خانوار پيش‌بيني كننده اضطراب بارداري كل نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع بالاي اضطراب بارداري، پيشنهاد مي‌شود كه كارشناسان سلامت با در نظر گرفتن متغيرهاي پيش‌بيني فوق، مادران باردار پرخطر را از نظر وضعيت رواني مورد غربالگري قرار دهند تا در صورت لزوم تحت مداخلات آموزشي و روان‌شناختي قرار گيرند.