رابطه اختلال شخصيت ضداجتماعي و تمايل به رفتارهاي غيراخلاقي در دانشجويان حسابداري

مقدمه: اختلال شخصيت ضداجتماعي رفتاري است كه عموماً با نبود وجدان تعريف شده و موجب افزايش اعمال متقلبانه و غيراخلاقي مي‌شود. بنابراين، شخصيت افراد و به‌ويژه اختلال شخصيت ضداجتماعي، در بروز جرائم و امور غيراخلاقي اقتصادي تأثير دارد. روش پژوهش: اين پژوهش كاربردي و از نوع توصيفيهمبستگي است و جامعه آماري آن را دانشجويان حسابداري دانشگاه هاي مختلف كشور تشكيل مي‌دهد. نمونه پژوهش شامل 136 نفر است كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب ‌شده و دوره زماني پژوهش سال 1397 است. براي سنجش متغيرها از پرسش‌نامه استاندارد بايلي و براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از تحليل عاملي تأييدي و معادلات ساختاري استفاده شده است. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه سطح اختلال شخصيت ضداجتماعي در دانشجويان بالاتر از متوسط است. هم‌چنين، بين اختلال شخصيت ضداجتماعي و تمايل به رفتارهاي غيراخلاقي، رابطه مثبت و معني‌داري در سطح 55% وجود دارد. نتيجه‌گيري: با افزايش اختلال شخصيت ضداجتماعي، امكان بروز رفتارهاي غيراخلاقي در دانشجويان حسابداري افزايش مي‌يابد. هم‌چنين، سطح بالاتر از متوسط اختلال شخصيت ضداجتماعي در دانشجويان حسابداري نشان مي‌دهد كه در راستاي كاهش اين اختلال، بايد برنامه‌ريزي‌هاي دقيق و كاملي انجام شود تا از عواقب منفي آن جلوگيري شود و با آموزش نظري و عملي اخلاق به دانشجويان و آموزش‌هاي روانشناسي متناسب با محيط كار حسابداري و حسابرسي، كيفيت حرفه را بتوان تضمين كرد.